مراقبت های بعد از پرتودرمانی (رادیوتراپی)| روزهای بعد از پرتودرمانی| بعد از پرتودرمانی چه باید کرد

حفره دهان یک محل شایع برای ایجاد عارضه است. درد و ناراحتی معمولا در اثر خود بدخیمی یا عوارض درمان ایجاد می شود. اکثر بیماران پس از جراحی سر و گردن مشکلات شدیدی را در جویدن تجربه می‌کنند، بنابراین باید در مرحله قبل از درمان برای ارزیابی دندان‌ها اقدام کنند.

متخصص بهداشت دندان می تواند توصیه های پیشگیرانه را به بیمار ارائه دهد. ترک سیگار در طول رادیوتراپی شدیدا توصیه می شود زیرا سیگار باعث تشدید التهاب بافت های نرم دهان می شود.

پزشک باید توصیه های دقیق رژیم غذایی را ارائه دهد. در طول پرتودرمانی نیاز به دریافت کالری و کربوهیدرات بالا است، که به نوبه خود باعث ایجاد پوسیدگی دندان می شود. برای مبارزه با این عارضه، بیمارانی که رادیوتراپی دریافت می کنند باید مرتبا دهان خود را شستشو دهند. اگر دندان ها نیاز به کشیدن یا پر کردن دارند، باید این اقدامات، قبل از شروع درمان انجام شود.

تشعشع همچنین می تواند باعث مرگ سلول های مخاط دهان شود. مسواک زدن معمولی روزانه باید توسط مسواک نرم کودک انجام شود. لازم است از خمیر دندان های قوی، غذاهای سفت، تند و اسیدی، الکل، تنباکو، نوشابه های گازدار و شیرینی ها خودداری شود زیرا ممکن است به لثه ها آسیب برساند و آنها را تحریک کند.

اثر دیگر پرتودرمانی، بسته به دوز، کاهش یا توقف تولید بزاق است. این بر بلع، جویدن و صحبت کردن تأثیر می گذارد. شستشوی دهان با مقداری جوش شیرین و نمک معمولی در نصف فنجان آب به تمیز نگه داشتن حفره دهان کمک می کند.

برای کاهش علائم و اثر خشکی دهان انجام موارد زیر کمک کننده است:

• نوشیدن جرعه جرعه های مکرر آب، شیر یا سایر نوشیدنی های غیر اسیدی بدون قند.
• استفاده از جایگزین های بزاق که حفره دهان را روان می کنند.
• جویدن آدامس بدون قند (که تولید بزاق را تحریک می کند).
• خوردن موز رسیده، روان کننده خوبی است اما به دلیل قند بالا نباید بیش از حد مصرف شود.

مراقبت از دهان نمی تواند از تغییرات ناشی از تشعشع جلوگیری کند، اما برای جلوگیری از عفونت های اضافی که می تواند باعث آسیب و درد بیشتر شود، حیاتی است. پس از درمان، با بازگشت طعم، بیماران اغلب به دنبال غذاها و نوشیدنی های شیرین هستند. با این حال، رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان و مراقبت از دندان در طول تابش و پس از آن توصیه می گردد. در صورت وجود بوی بد یا تب، ممکن است لازم باشد تا آنتی بیوتیک مصرف شود. معمولا وضعیت دهان پس از گذشت چند ماه به حالت ایده آل بر خواهد گشت.