سوالات رایج پرتو درمانی

شیمی درمانی روشی است که از داروهای مختلف ضد سرطان، به شکل قرص یا تزریق برای درمان بیماری سرطان استفاده می کند. داروهای مورد استفاده در این روش در سرتاسر بدن پخش می شوند و اغلب هم انجام آن توسط یک انکولوژیست دارویی یا متخصص شیمی درمانی صورت می گیرد. این درحالی است که پرتو درمانی یا رادیوتراپی، روشی درمانی است که از تاباندن پرتوها و اشعه های متراکم، با دوز بالا برای از بین بردن سلول های سرطان استفاده می کند. اشعه های پرتو درمانی بسیار متمرکز هستند و فقط روی یک ناحیه از بدن می تابند. از همین رو رادیوتراپی، درمانی بسیار موضعی است.

عوارض پرتو درمانی برای هر بیمار، با بیمار دیگر تفاوت می کند. شما ممکن است هیچ عارضه جانبی را در اثر پرتو درمانی تجربه نکنید، یا عوارض سبکی را در حین فرآیند درمان تجربه کنید. البته برخی از افراد هم هستند که عوارض جدی را تجربه می کنند. عوارضی که هر فرد در اثر این درمان تجربه می کند به دوز اشعه های رادیوتراپی، و ناحیه ای که درمان روی آن انجام می شود بستگی دارد. وضعیت عمومی بدن بیمار هم می تواند روی واکنش او به پرتو درمانی تأثیرگذار باشد.

بی حالی، احساس خستگی و کاهش انرژی رایج ترین علائمی هستند که اغلب بیماران تحت پرتو درمانی از آنها شکایت دارند. علت اصلی بروز بی حالی در اثر پرتو درمانی هنوز مشخص نیست. این اتفاق ممکن است بر اثر خود بیماری یا روند درمان باشد. همچنین ممکن است ناشی از کم خونی بیمار، کم خوابی، درد یا بی اشتهایی او باشد.

به عنوان یک قاعده کلی، ناحیه ای که تحت پرتو درمانی قرار می گیرد نباید تا چند سال زیر تابش مستقیم اشعه آفتاب قرار بگیرد. استفاده از کرم های ضد آفتاب در ناحیه درمان شده معمولا زیاد توصیه می شود. اما به یاد داشته باشید که در حین انجام پرتو درمانی نباید از کرم ضد آفتاب روی ناحیه تحت درمان استفاده کنید.

ممکن است در طول جلسات پرتو درمانی متوجه قرمزی و التهاب پوست ناحیه تحت درمان شوید. به گونه ای که انگار این ناحیه آفتاب سوخته شده است. بعد از چند هفته، ممکن است پوست شما در اثر پرتو درمانی بسیار خشک شود. به همین علت بهتر است از پزشک متخصص خود بخواهید که راهکارهایی برای تسکین خارش و نارحتی های پوستی حاصل از رادیوتراپی به شما معرفی کند. این نکته را هم به یاد داشته باشید که بدون هماهنگی با پزشک از کرم های پوستی استفاده نکنید.

در برخی از موارد، پرتو درمانی می تواند موجب کاهش شمار گلوبول های سفید و پلاکت های خون شود. این گلوبول ها به طور عادی با عفونت ها مبارزه می کنند و از خونریزی جلوگیری می نمایند. چنانچه بخش های بزرگی از سلول های مغز استخوانی فعال تحت درمان قرار بگیرند، ممکن است شمار گلوبول های قرمز خون فرد هم کاهش پیدا کند. چنانه آزمایش خون نشان دهنده وجود چنین عوارضی باشد، پزشک به احتمال زیاد روند درمان را متوقف می کند تا خون به وضعیت نرمال بازگردد. علاوه بر این پزشک متخصص به طور مرتب وضعیت خون را مورد بررسی قرار می دهد تا از ایمنی درمان اطمینان حاصل کند.

برخی از پرتو درمانی ها موجب بی اشتهایی می شوند و در روند خورد و خوراک، هضم و جذب غذای بدن تداخل ایجاد می کنند. از همین رو تلاش کنید که تا جای ممکن است مواد غذایی مقوی بخورید تا بتوانید به بافت های آسیب دیده، برای ترمیم خود کمک کنید. کم کردن هفته ای دو تا سه کیلو وزن در طول جلسات پرتو درمانی اتفاق نادری نیست، هرچند بیمار باید تمام تلاش خودش را بکند تا وزنش را ثابت نگه دارد.