سرطان ریه سلول کوچک (SCLC)
در درمان سرطان ریه سلول کوچک، انواع مختلف پزشکان از رشته های مختلف با هم در تعاملند تا یک برنامه درمانی جامع برای بیمار ایجاد کنند. به این گروه پزشکان، تیم چند تخصصی MDT می گویند. تیم های مراقبت از سرطان شامل انواع دیگر متخصصان مراقبت های بهداشتی، مانند دستیاران پزشک، پرستاران، پرستاران سرطان شناسی، مددکاران اجتماعی، داروسازان، مشاوران، متخصصان تغذیه و غیره هستند. شیمی درمانی درمان سرطان ریه سلول کوچک یا SCLC است.
درمان های بیشتر به این بستگی دارد که سرطان ریه سلول کوچک در مرحله محدود یا مرحله گسترده است. برای مرحله محدود درمان سرطان ریه سلول کوچک، شیمی درمانی اغلب با پرتودرمانی قفسه سینه ترکیب می شود. برای مرحله گسترده تر، شیمی درمانی اغلب با ایمونوتراپی ترکیب می شود. پرتودرمانی ناحیه سر همچنین می تواند گزینه مناسب برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک در مرحله گسترده باشد که ممکن است به مغز سرایت کند.
معمولا جراحی برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک گزینه مناسبی نیست، به جز در تعداد اندکی از افراد با مرحله بسیار محدود SCLC. این درمان ها در ادامه توضیح داده می شوند و سپس یک طرح کلی از گزینه های درمانی به تفکیک استیج ارائه می شود. برنامه مراقبتی شما ممکن است شامل درمان علائم و عوارض جانبی نیز باشد که بخش مهمی از مراقبت از سرطان ریه به شمار می روند.
گزینه ها و توصیه های درمانی به عوامل مختلفی از جمله نوع و مرحله سرطان، عوارض جانبی احتمالی، ترجیحات و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. زمانی را برای آشنایی با همه گزینه های درمان سرطان ریه سلول کوچک خود اختصاص دهید و حتماً در مورد مواردی که برای تان نامشخص هستند پرسش کنید.
با پزشک خود در مورد نحوه هر درمان و آنچه می توانید در حین دریافت درمان سرطان ریه سلول کوچک انتظار داشته باشید صحبت کنید. این نوع گفتگوها “تصمیم گیری مشترک” نامیده می شود. تصمیم گیری مشترک زمانی است که شما و پزشکان تان با هم در تعامل هستید تا درمان هایی را انتخاب کنید که برای شما مناسب تر باشد. تصمیم گیری مشترک به ویژه برای سرطان ریه سلول غیر کوچک مهم است زیرا گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد.
انواع متداول درمان سرطان ریه سلول کوچک در ادامه توضیح داده شده است و به دنبال آن طرح های درمانی متداول به تفکیک مرحله شرح داده شده است. برنامه درمانی شما همچنین شامل درمان علائم و عوارض جانبی برای درمان سرطان ریه سلول کوچک هم می باشد.
برای مشاهده بخش مورد نظر از منوی زیر استفاده کنید.
فهرست مطالب
درمان سرطان ریه سلول کوچک با دارو
داروهای تزریقی از طریق یک لوله داخل وریدی (IV) که با استفاده از سوزن در ورید قرار داده می شود تجویز می گردد. روش دیگر برای درمان سرطان ریه سلول کوچک درمان سیستمیک، تجویز دارو به شکل خوراکی (قرص یا کپسول) است. اگر داروهای خوراکی برای شما تجویز شد، حتما از تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد نحوه مصرف و نگهداری ایمن آنها بپرسید.
انواع درمان های دارویی مورد استفاده برای سرطان ریه سلول غیر کوچک عبارتند از:
- شیمی درمانی
- ایمونوتراپی
هر یک از این نوع درمان ها در ادامه با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار گرفته است. یک فرد ممکن است یک نوع دارو را در یک زمان یا ترکیبی از داروها را به طور همزمان دریافت کند. داروها همچنین می توانند به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی که شامل جراحی و یا پرتودرمانی است، تجویز شوند.
داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان به طور مداوم در حال تغییر و تکمیل هستند. مشورت با پزشک خود اغلب بهترین راه برای آگاهی از داروهای تجویز شده برای شما، هدف آنها و عوارض جانبی یا تداخلات احتمالی آنها با سایر داروها است. همچنین مهم است که در صورت مصرف هرگونه دارو یا مکمل دیگر، پزشک خود را مطلع سازید. داروهای گیاهی، مکمل ها و سایر داروها می توانند با داروهای سرطان تداخل داشته باشند و باعث عوارض جانبی ناخواسته یا کاهش اثربخشی شوند.
شیمی درمانی سرطان ریه سلول کوچک
شیمی درمانی، درمان سرطان ریه سلول کوچک به شمار می رود زیرا این بیماری بسیار سریع می تواند گسترش یابد. شیمی درمانی شامل استفاده از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی است که معمولاً با جلوگیری از رشد، تقسیم و ساخت سلول های جدید سرطانی عمل می کند. یک رژیم یا برنامه شیمی درمانی برای درمان سرطان ریه سلول کوچک، معمولاً شامل تعداد مشخصی از سیکل های دارویی در یک دوره زمانی معین است. بیمار ممکن است یک دارو را در یک زمان یا ترکیبی از داروهای مختلف را به طور همزمان دریافت کند.
درمان سرطان ریه سلول کوچک می تواند به این بستگی داشته باشد که آیا بیماری در مرحله محدود است یا گسترده. برای افراد مبتلا به مرحله محدود سرطان ریه سلول کوچک، شیمی درمانی به همراه پرتودرمانی قفسه سینه به شکل روزانه طی چند هفته برای درمان سرطان ریه سلول کوچک داده می شود. افراد مبتلا به مرحله گسترده ابتدا ترکیبی از شیمی درمانی و ایمونوتراپی را به مدت 3 تا 4 ماه دریافت می کنند، سپس در ایمونوتراپی نگهدارنده باقی می مانند.
معمولاً درمان سرطان ریه سلول کوچک با ترکیبی از داروهای شیمی درمانی درمان می شود:
- Etoposide و سیس پلاتین
- اتوپوزید و کربوپلاتین
- Irinotecan (Camptosar) و سیس پلاتین
- ایرینوتکان (Camptosar) و کربوپلاتین
برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک که پس از درمان با شیمی درمانی مبتنی بر پلاتین، بیماری های آنها عود کرده و گسترش یافته است، درمان سرطان ریه سلول کوچک به زمان عود بستگی دارد. اگر بیش از 6 ماه از درمان اولیه گذشته باشد، درمان ممکن است با رژیم قبلی ادامه یابد. اگر کمتر از 6 ماه از درمان اولیه گذشته باشد، ممکن است یک داروی جایگزین توصیه شود. FDA لوربینکتدین (Zepzelca) یا توپوتکان (Hycamtin) را در این شرایط تایید کرده است.
عوارض شیمی درمانی به فرد و دوز مصرفی بستگی دارد، اما می تواند شامل خستگی، خطر عفونت، حالت تهوع و استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال و ریزش مو باشد. تهوع و استفراغ اغلب قابل اجتناب هستند. این عوارض معمولا پس ازپایان درمان سرطان ریه سلول کوچک از بین می روند.
ایمونوتراپی سرطان ریه سلول کوچک
ایمونوتراپی با تقویت توانایی سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول های سرطانی، از سیستم دفاعی طبیعی بدن برای مقابله با سرطان استفاده می کند. به عنوان مثال، مسیر PD-1 ممکن است در توانایی سیستم ایمنی برای کنترل رشد سرطان بسیار مهم باشد. مسدود کردن این مسیر با آنتی بادی های PD-1 و PD-L1 رشد SCLC را برای برخی از بیماران متوقف یا کند کرده است. ایمونوتراپی یکی از بهترین روش های درمان سرطان است. انواع ایمونوتراپی زیر ممکن است برای SCLC استفاده شود:
- آتزولیزوماب (Tecentriq)
- دوروالوماب (Imfinzi)
انواع مختلف ایمونوتراپی می تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند. عوارض جانبی بعد از درمان سرطان ریه سلول کوچک شامل واکنش های پوستی، علائم شبیه آنفولانزا، اسهال و تغییرات وزن است. با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی ایمونوتراپی توصیه شده در مورد شما صحبت کنید.
پرتودرمانی (رادیوتراپی) سرطان ریه سلول کوچک
پرتودرمانی یا رادیوتراپی برای درمان سرطان ریه سلول کوچک با استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی اطلاق می گردد. رادیوانکولوژیست پزشکی است که در انجام پرتودرمانی برای درمان سرطان تخصص دارد. رایج ترین نوع پرتودرمانی، پرتودرمانی خارجی نامیده می شود که شکلی از پرتودرمانی است که در آن، اشعه از یک دستگاه خارج از بدن ساطع می شود.
یک رژیم یا برنامه پرتودرمانی معمولاً شامل تعداد معینی از جلسات است که طی یک دوره زمانی خاص انجام می شود. این دوره، می تواند از تنها چند روز درمان تا 6 هفته یا حتی بیشتر متغیر باشد.
از پرتودرمانی می توان برای درمان سرطان ریه سلول کوچک، جلوگیری از گسترش آن به مغز، و نیز جهت تسکین علائم استفاده کرد. برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک در مرحله محدود، پرتودرمانی سرطان قفسه سینه توصیه می شود. برای افرادی که پرتودرمانی همراه با شیمی درمانی دریافت می کنند، پرتودرمانی قفسه سینه باید با سیکل اول یا دوم شیمی درمانی آغاز شود. پرتودرمانی ممکن است یک یا دو بار در روز انجام شود.
همچنین ممکن است پرتودرمانی پس از جراحی برای بیمارانی که تومور آنها بطور کامل خارج نشده است یا غدد لنفاوی آنها با سرطان درگیر است توصیه شود. ممکن است از شیمی درمانی به تنهایی، یا ترکیب پرتودرمانی و شیمی درمانی استفاده شود.
برای افرادی که در مرحله محدود سرطان ریه سلول کوچک به سر می برند و سرطان به غدد لنفاوی گسترش نیافته و نمی توانند با جراحی درمان شوند، پرتودرمانی توصیه می شود. نوع خاصی از پرتودرمانی به نام پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن (SBRT) نیز ممکن است گزینه مناسبی باشد. در SBRT، دوز دقیق و بالایی از پرتودرمانی به یک ناحیه کوچک تومور تحویل داده می شود. برای بیماران خاص، SBRT ممکن است همراه با شیمی درمانی تجویز شود.
برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک در مرحله گسترده، چنانچه شیمی درمانی موفقیت آمیز باشد، ممکن است برای درمان بقایای سرطان، پرتودرمانی قفسه سینه انجام شود. پرتودرمانی باید پس از پایان شیمی درمانی صورت پذیرد. اگر مرحله گسترده سرطان ریه سلول کوچک به طور موثر با شیمی درمانی همزمان با ایمونوتراپی درمان شود، بهتر است بعد از انجام شیمی درمانی، پرتودرمانی انجام شده و و سپس ایمونوتراپی ادامه یابد.
در افرادی که سرطان آنها در طول درمان کوچکتر شده است، پرتودرمانی مغز، خطر گسترش سرطان به مغز را کاهش می دهد. این نوع درمان، پرتودرمانی پیشگیرانه مغز (Prophylactic Cranial Irradiation) یا PCI نامیده می شود و نشان داده شده است که طول عمر بیماران را افزایش می دهد.
PCI ممکن است بخشی از برنامه درمانی باشد و خطرات و مزایای این درمان باید توسط تیم مراقبت های بهداشتی مورد بحث قرار گیرد.
عوارض جانبی پرتودرمانی سرطان ریه سلول کوچک
افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک که پرتودرمانی دریافت می کنند، اغلب دچار خستگی و از دست دادن اشتها می شوند و باید تغذیه مناسب در دوران و بعد پرتودرمانی داشته باشید. اگر پرتو به گردن یا مرکز قفسه سینه ساطع شود، بیماران همچنین ممکن است دچار گلودرد شوند و در بلع ایشان مشکل ایجاد شود. بیماران همچنین ممکن است تحریک پوست را در جایی که اشعه به آن هدایت شده است تجربه کنند، چیزی مشابه آفتاب سوختگی. اکثر عوارض جانبی پرتودرمانی بلافاصله پس از پایان درمان از بین می روند.
اگر پرتودرمانی، ریه را تحریک یا ملتهب کند، ممکن است بیماران پس از پایان پرتودرمانی دچار سرفه، تب یا تنگی نفس شوند. حدود 15 درصد از بیماران به این عارضه مبتلا می شوند که به آن پنومونیت پرتویی می گویند. اگر پنومونیت پرتویی خفیف باشد، نیازی به درمان ندارد و خود به خود برطرف می شود.
اما اگر شدید باشد، ممکن است بیمار به درمان با داروهای استروئیدی مانند پردنیزولون و اکسیژن تراپی برای کمک به تنفس نیاز داشته باشد. به همین دلیل، انکولوژیست های پرتودرمانی با استفاده از سی تی اسکن قفسه سینه برای کاهش میزان قرارگیری بافت سالم ریه در معرض تشعشع، درمان ها را با دقت برنامه ریزی می کنند.
عمل جراحی سرطان ریه سلول کوچک
جراحی شامل برداشتن تومور و برخی از بافت های سالم اطراف آن است. انکولوژیست جراحی، پزشکی است که در درمان سرطان با استفاده از جراحی تخصص دارد. برای سرطان ریه، جراح قفسه سینه برای انجام جراحی سرطان ریه به طور ویژه آموزش دیده است.
جراحی به ندرت برای بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک استفاده می شود و فقط برای افرادی که در مراحل اولیه به سر می برند، در نظر گرفته می شود. در این شرایط، شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی، یا شیمی درمانی به تنهایی، پس از جراحی انجام می شود.
قبل از جراحی، با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی احتمالی جراحی خاصی که خواهید داشت صحبت کنید.
گزینه های درمانی بر اساس استیج سرطان ریه سلول کوچک
برای سرطان در مرحله یا استیج محدود، درمان ممکن است شامل شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی باشد. برای مراحل گسترده، استفاده از داروهای سیستمیک احتمالاً گزینه بهتری است.
اگر سرطان از جایی که شروع شده به قسمت دیگری از بدن گسترش یابد، پزشکان آن را سرطان متاستاتیک می نامند. سرطان ریه سلول کوچک که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است “استیج گسترده” نامیده می شود (به استیج های سرطان ریه مراجعه کنید). اکثر بیمارانی که در مرحله گسترده SCLC به سر می برند، باید درمان را فورا شروع کنند.
برنامه درمانی شما ممکن است شامل جراحی، شیمی درمانی، ایمونوتراپی و یا پرتودرمانی باشد. شیمی درمانی به اندازه پرتودرمانی یا جراحی برای درمان سرطان ریه ای که به مغز سرایت کرده است مؤثر نیست. به همین دلیل سرطان ریه ای که به مغز سرایت کرده است معمولاً با پرتودرمانی درمان می شود.
اکثر افراد مبتلا به متاستازهای مغزی ناشی از سرطان ریه، پرتودرمانی را در سراسر مغز دریافت می کنند. این می تواند عوارض جانبی مانند ریزش مو، خستگی و قرمزی پوست سر ایجاد کند. اگر میخواهید تفاوت شیمی درمانی و پرتودرمانی را بدانید اینجا کلیک کنید.
مراقبت تسکینی نیز برای کمک به تسکین علائم و عوارض جانبی مهم خواهد بود. پرتودرمانی یا جراحی نیز ممکن است برای درمان متاستازهایی که باعث درد یا علائم دیگر می شوند استفاده شود. متاستازهای استخوانی که استخوان های اصلی را ضعیف کرده را می توان با پرتودرمانی و جراحی تقویت کرد.
رمیسیون و احتمال عود سرطان
رمیسیون زمانی حاصل می گردد که سرطان در بدن قابل تشخیص نباشد و هیچ علامتی از آن وجود نداشته باشد. این را می توان «عاری از شواهد بیماری» یا NED نیز نامید.
رمیسیون ممکن است موقت یا دائمی باشد. این عدم اطمینان باعث می شود بسیاری از افراد نگران بازگشت یا عود سرطان باشند. در حالی که بسیاری از رمیسیون ها دائمی هستند، مهم است که با پزشک خود در مورد احتمال عود سرطان صحبت کنید. درک خطر عود و گزینه های درمانی ممکن است به شما کمک کند در صورت بازگشت سرطان آمادگی بیشتری داشته باشید.
اگر سرطان پس از درمان اولیه عود کند، سرطان عود کننده نامیده می شود و ممکن است در همان مکان (به نام عود موضعی)، نزدیک به آن (عود منطقه ای)، یا در مکان دیگری (عود دوردست) نمایان شود.
هنگامی که عود اتفاق می افتد، مجددا باید بررسی های تشخیصی از سر گرفته شوند. پس از انجام این آزمایشات، شما و پزشکتان در مورد گزینه های درمانی صحبت خواهید کرد. اغلب، برنامه درمانی شامل درمان هایی است که در بالا توضیح داده شد، مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی، اما ممکن است در ترکیب متفاوتی بکار گرفته شوند یا با سرعت متفاوتی انجام شوند. هر طرح درمانی را که انتخاب کنید، مراقبت تسکینی برای تسکین علائم و عوارض جانبی مهم خواهد بود.
خلاصه
سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) یک نوع سرطان ریه با خصوصیات منحصر به فرد است که به سرعت گسترش می‌یابد و معمولاً با علائمی همچون سرفه مزمن، آسم، خستگی، و کاهش وزن همراه است. این نوع سرطان به دلیل سلول‌های کوچک و چگال در بافت ریه شناخته می‌شود و معمولاً در لحظات تشخیص از پیشرفت‌هایی برخوردار است. درمان SCLC اغلب به شیمی درمانی و پرتودرمانی تکیه دارد، زیرا این نوع سرطان به سرعت رشد کرده و به سرعت به دیگر مناطق بدن گسترش می‌یابد. درک بهتر از خصوصیات و روش‌های درمانی این نوع سرطان می‌تواند در ارتقاء نتایج درمانی و بهبود کیفیت زندگی بیماران تاثیرگذار باشد.
