راهنمای گزارش پاتولوژی سرطان ریه
هنگامی که ریه شما بیوپسی شد، نمونه های گرفته شده توسط یک پزشک متخصص با سال ها آموزش در این زمینه به نام پاتولوژیست زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد. پاتولوژیست، گزارشی را برای پزشک شما ارسال می کند که برای هر نمونه گرفته شده، یک تشخیص را ارائه می دهد. اطلاعات این گزارش برای کمک به درمان شما استفاده خواهد شد. پرسش و پاسخ هایی که در ادامه می آیند به شما کمک می کنند تا گزارش پاتولوژی یا آسیب شناسی که پس از بیوپسی ریه آماده می شود را بهتر درک کنید.
پرش به بخش مورد نظر
ساختار طبیعی ریه چگونه است؟
هنگام تنفس، هوا از طریق دهان یا بینی وارد می شود و سپس از طریق نای وارد ریه های تان می شود. نای به دو لوله به نام برونش تقسیم می شود که آنها نیز به شاخه های کوچکتری به نام برونشیول منشعب می شوند. در انتهای برونشیول ها، کیسه های هوایی کوچکی وجود دارد که تحت عنوان آلوئول یا آسین شناخته می شوند.
بسیاری از رگ های خونی کوچک از آلوئول ها عبور می کنند. این رگ ها اکسیژن را از هوای استنشاقی به داخل خون شما جذب می کنند و دی اکسید کربن را از بدن به آلوئول ها منتقل می کنند که در هنگام بازدم از بدن دفع می شود. دریافت اکسیژن و آزاد شدن دی اکسید کربن وظایف اصلی ریه ها به شمار می روند.
کارسینوم چیست؟
کارسینوم نوعی سرطان است که در سلول هایی که اندام ها را پوشش می دهند شروع می شود. در ریه، کارسینوم ها می توانند از سلول هایی که داخل برونش ها، برونشیول ها و آلوئول ها را پوشانده اند شروع شود. کارسینوم شایع ترین نوع سرطان ریه است. در واقع، وقتی کسی می گوید سرطان ریه دارد، معمولاً به این معنی است که کارسینوم ریه دارد.
کارسینوم درجا و مهاجم به چه معناست؟
کارسینوم ها می توانند در سلول هایی که در داخل برونش ها، برونشیول ها یا آلوئول ها قرار دارند، شروع شوند. اگر سلول های کارسینوم فقط در لایه بالایی سلول های پوشاننده این ساختارها باشند، به آن کارسینوم درجا یا کارسینوم این سیتو (in-situ carcinoma) می گویند. این، یک وضعیت پیش سرطان محسوب می شود.
زمانی که سلول های کارسینوم در لایه های عمیق ریه رشد می کنند، به آن کارسینوم مهاجم می گویند. در این مرحله سلول های سرطانی می توانند در خارج از ریه به غدد لنفاوی و سایر قسمت های بدن گسترش یابند (متاستاز). کارسینوم های مهاجم به عنوان سرطان های واقعی ریه در نظر گرفته می شوند و نه پیش سرطانی.
اگر کارسینوم من کارسینوم سنگفرشی یا کارسینوم سلول سنگفرشی نامیده شود به چه معناست؟
کارسینوم ها بر اساس خصوصیات سلولی در زیر میکروسکوپ نام گذاری می شوند. کارسینوم سنگفرشی یا کارسینوم سلول سنگفرشی نام نوعی سرطان ریه سلول غیر کوچک است که در آن سلول ها شبیه سلول های تخت (به نام سلول های سنگفرشی) هستند که مجاری هوایی را می پوشانند. این یک نوع شایع در بین سرطان های ریه به شمار می رود.
اگر کارسینوم من آدنوکارسینوم نامیده شود به چه معناست؟
آدنوکارسینوم نوعی سرطان ریه سلول غیر کوچک است که در آن سلول ها شبیه سلول های غده ای هستند، مانند غددی که مخاط را در ریه ها ترشح می کنند. این شایع ترین نوع سرطان ریه به شمار می رود.
اگر از این عبارات برای توصیف آدنوکارسینوم استفاده شود به چه معناست: پاپیلاری، میکروپاپیلاری، آسینار، موسینوس؟
این عبارات انواع مختلفی از آدنوکارسینوم ریه را توصیف می کنند که بر اساس نحوه ظاهر و چیدمان سلول ها در زیر میکروسکوپ (به نام الگوهای رشد) نام گذاری می شوند. مثلا الگویی که در آن سلولها شبیه به انگشتانه هستند، الگوی پاپیلاری نام دارد.
اگر کارسینوم من کارسینوم سلول کوچک نامیده شود به چه معناست؟
کارسینوم سلول کوچک (که همچنین با عنوان سرطان ریه سلول کوچک SCLC شناخته می شود) نوع خاصی از سرطان ریه است که تمایل به رشد و گسترش سریع دارد. از آنجایی که در زمان تشخیص اغلب به خارج از ریه گسترش یافته است، به ندرت با جراحی درمان می شود. اغلب با شیمی درمانی، که ممکن است با پرتودرمانی ترکیب شود، درمان می شود. این شیمی درمانی با آنچه برای انواع دیگر سرطان های ریه بکار می رود، متفاوت است.
اگر کارسینوم من کارسینوم سلول غیر کوچک نامیده شود به چه معناست؟
در برخی موارد، سرطان در زیر میکروسکوپ شبیه کارسینوم سلول کوچک نیست، که به آن کارسینوم سلول غیر کوچک NSCLS می گویند، که انواع اصلی آن، نوع سرطان سلول سنگفرشی و نوع آدنوکارسینوما است. تمایز بین کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوم ممکن است به خصوص در نمونه های کوچک بیوپسی دشوار باشد. اصطلاح کارسینوم سلول غیر کوچک اغلب برای این کارسینوم ها بکار برده می شود تا زمانی که بتوان آنها را با تست های آزمایشگاهی ویژه (مانند ایمونوهیستوشیمی)، یا تا زمانی که کل تومور در طول جراحی برداشته و سپس بررسی کرد، به طور دقیق تر طبقه بندی شوند.
اگر کارسینوم من به خوبی تمایز یافته باشد، تمایز متوسطی داشته باشد یا تمایز ضعیفی داشته باشد، به چه معناست؟
- کارسینوم های بخوبی تمایز یافته (Well-differentiated carcinomas) بسیار شبیه نوع سلول های طبیعی ریه ها هستند که از آنها به وجود آمده اند.
- کارسینوم های نسبتاً تمایز یافته (Moderately differentiated carcinomas) فقط برخی از ویژگی های سلول های طبیعی را دارا هستند.
- کارسینوم های کم تمایز یافته (Poorly differentiated carcinomas) بسیار متفاوت از سلول های طبیعی بافت ریه هستند.
اگر گزارش من مبنی بر تومور کارسینوئیدی تیپیک یا کارسینوئیدی آتیپیک باشد، این به چه معناست؟
تومورهای کارسینوئید (نورواندوکرین) نوع خاصی از تومور هستند. آنها از سلول های سیستم عصبی-غددی بافت ریه شروع می شوند. این سیستم از سلول هایی تشکیل شده است که از جهات خاصی مانند سلول های عصبی و از جهات دیگر مانند سلول های غدد درون ریز هورمون ساز هستند. این سلول ها، یک اندام واقعی مانند غده آدرنال یا تیروئید را تشکیل نمی دهند. در عوض، در سراسر بدن در اندام هایی مانند ریه ها، معده و روده ها پراکنده می شوند.
« سرطان معده و نشانه ها آن چیست؟ »
مانند بسیاری از سلول های بدن، سلول های عصبی غدد ریه نیز گاهی دچار تغییرات خاصی می شوند که باعث رشد بیش از حد آنها و تشکیل تومور می شود. این تومورها به عنوان تومورهای عصبی غدد درون ریز یا سرطان های عصبی غدد درون ریز شناخته می شوند. (سلول های نورواندوکرین در سایر قسمت های بدن نیز می توانند تومور و سرطان ایجاد کنند.)
4 نوع تومور نورواندوکرین وجود دارد:
- تومور کارسینوئیدی تیپیک
- تومور کارسینوئیدی آتیپیک یا غیر تیپیک
- کارسینوم سلول کوچک (سرطان سلول کوچک ریه)
- کارسینوم عصبی سلول بزرگ
تومورهای کارسینوئیدی تیپیک ریه با سیگار کشیدن ارتباطی ندارند. آنها به کندی رشد می کنند و به ندرت در خارج از ریه ها پخش می شوند.
تومورهای کارسینوئید آتیپیک کمی سریعتر رشد می کنند و تا حدودی بیشتر احتمال دارد به اندام های دیگر سرایت کنند. با مشاهده زیر میکروسکوپ، سلول های بیشتری در حال تقسیم هستند و بیشتر شبیه یک تومور با رشد سریع هستند.
برخی از ویژگی های یک کارسینوئید آتیپیک که ممکن است در گزارش شما ذکر شود عبارتند از: شکل های میتوزها (نشانه ای از سرعت رشد تومور) و نکروز (زمانی که مناطقی از تومور مرده اند).
برخی از تومورهای کارسینوئیدی می توانند موادی شبیه به هورمون را در جریان خون آزاد کنند که ممکن است علائم ایجاد کند.
تهاجم عروقی، لنفاوی، آنژیولنفاتیک یا لنفوواسکولار چیست؟
تومورها می توانند به رگ های خونی کوچک و یا رگ های لنفاوی تهاجم پیدا کنند. هنگامی که این وضع زیر میکروسکوپ دیده می شود به آن تهاجم عروقی، لنفاوی، آنژیولنفاتیک یا لنفوواسکولار می گویند. اگر سرطان در این عروق وجود داشته باشد به این معنی است که احتمال بیشتری وجود دارد که سرطان به خارج از ریه گسترش یابد، اگرچه همیشه این اتفاق نمی افتد.
اهمیت اندازه تومور گزارش شده چیست؟
اگر کل تومور برداشته شود، پاتولوژیست اندازه آن را با خط کش اندازه گیری می کند و اگر بسیار کوچک باشد، آن را زیر میکروسکوپ اندازه گیری می کند. توجه کنید که بزرگ ترین سایز تومور، معیار اندازه گیری و مرحله بندی می باشد. به طور کلی، تومورهای کوچکتر، پیش آگهی (چشم انداز) بهتری دارند.
نمونه برداری (بیوپسی) از تومور، فقط شامل بخشی از تومور است، بنابراین اندازه گیری سایز واقعی تومور، قابل گزارش نیست.
مرحله سرطان چه اهمیتی دارد؟
استیج یا مرحله سرطان، اندازه گیری میزان رشد سرطان، از جمله گسترش آن به سایر قسمت های بدن است. برای کشف مرحله سرطان ریه، به اطلاعاتی در مورد اندازه تومور در ریه و اینکه آیا سرطان به اندام ها یا ساختارهای مجاور و غدد لنفاوی گسترش یافته است یا خیر است، نیاز دارید.
هر یک از این اطلاعات با یک حرف لاتین بزرگ نشان داده می شود:
- T مخفف تومور اصلی (اولیه) است.
- N مخفف گسترش به غدد لنفاوی مجاور است.
- M بیانگر متاستاز (گسترش) به نقاط دورتر بدن است.
هنگامی که دسته بندی های T، N، و M تعیین شدند، برای ایجاد یک مرحله کلی ترکیب می شوند که اعداد لاتین بین I تا IV (و گاهی اوقات یک حرف به دنبال آن) به آنها اختصاص داده می شود. عدد بالاتر به معنای گسترش بیشتر بیماری است.
معمولاً نمی توان اطلاعات مرحله بندی را فقط به کمک نمونه بیوپسی ارائه کرد، زیرا پاتولوژیست باید کل تومور و غدد لنفاوی مجاور را برای ارزیابی داشته باشد.
هنگامی که این اطلاعات با برداشتن تومور و غدد لنفاوی مجاور در جراحی به دست می آید، حرف «p» کوچک قبل از T و N قرار می گیرد. بنابراین، در گزارش آسیب شناسی، pT ممکن است به دنبال اعداد و حروف بر اساس اندازه تومور و برخی اطلاعات دیگر در مورد آن بیاید. هر چه این عدد بزرگتر باشد، سرطان پیشرفته تر است. pN به همراه اعداد و حروف بر اساس میزان انتشار به غدد لنفاوی مجاور است که ممکن است همزمان با تومور ریه برداشته شده باشند.
دسته M اغلب بر اساس نتایج آزمایش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، MRI و اسکن استخوان، گاهی همراه با بیوپسی از ناحیه مشکوک به گسترش سرطان مشخص می شود و نه به کمک پاتولوژی.
این سیستم مرحله بندی برای بسیاری از انواع سرطان ریه مانند آدنوکارسینوم، کارسینوم سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول بزرگ استفاده می شود. این نوع سرطان های ریه اغلب با هم تحت عنوان سرطان ریه سلول غیر کوچک NSCLC دسته بندی می شوند. همچنین این سیستم مرحله بندی می تواند برای مرحله بندی تومورهای کارسینوئیدی نیز استفاده شود، اما برای مرحله بندی کارسینوم های سلول کوچک ریه SCLC کاربردی ندارد.
اگر گزارش من علاوه بر تشخیص سرطان، حاکی از هیپرپلازی آدنوماتوز آتیپیک، دیسپلازی سنگفرشی یا کارسینوم سلول سنگفرشی درجا (CIS) نیز باشد، به چه معناست؟
همه اینها اصطلاحاتی برای یک وضعیت پیش سرطانی هستند که در ریه یافت می شوند. آنها گاهی در نزدیکی سرطان مهاجم یافت می شوند. اگر علاوه بر سرطان مهاجم، در نمونه برداری سوزنی نیز یافت شوند، واقعاً مهم نیست. اما اگر در نمونه ای از جراحی برای برداشتن کل تومور یافت شوند، یا اگر در حاشیه یا نزدیک به آن یافت شوند ممکن است مهم باشند.
اگر در گزارش من حاشیه ها ذکر نشده باشد چه؟
مارجین یا حاشیه، لبه یا مرز نمونه ایست که توسط جراح برداشته شده است؛ یعنی جایی است که جراح، ریه را برای برداشتن تومور برش داده است. حاشیه باید عاری از تومور باشد. یعنی تومور به طور کامل برداشته شده است و گاهی اوقات به آن حاشیه منفی نیز گفته می شود.
اما گاهی اوقات، تومور می تواند تا لبه نمونه (حاشیه) گسترش یابد، که به این معنی است که تومور به طور کامل برداشته نشده است و از آن تحت عنوان حاشیه مثبت (مارژین مثبت) یاد می شود.
وضعیت حاشیه، شاخص مهمی از احتمال عود (بازگشت) تومور و نیاز به درمان بیشتر است. اگر سرطان (یا پیش سرطان) در حاشیه یافت شود، باید با پزشک خود در مورد بهترین روش درمان و به خصوص انجام رادیوتراپی صحبت کنید.
اگر گزارش من آزمایش های خاصی مانند p63، p40، cytokeratin 5/6 (CK5/6)، TTF-1 و/یا napsin A را ذکر کند، به چه معناست؟
p63، p40، cytokeratin 5/6، TTF-1 و napsin A تست های خاصی هستند که پاتولوژیست گاهی اوقات برای افتراق آدنوکارسینوم از کارسینوم سلول سنگفرشی استفاده می کند.
اگر گزارش من آزمایش های ویژه ای مانند CK7 (سیتوکراتین 7)، CK20، CDX2، پروتئین ناخالص مایع مجرای کیستیک (GCDFP)، ماماگلوبین، گیرنده استروژن (ER) یا گیرنده پروژسترون (PR) را همراه با TTF-1 ذکر کند، به چه معناست؟
این آزمایش ها گاهی اوقات برای کمک به تعیین اینکه آیا سرطان در ریه از آنجا شروع شده است (یک سرطان اولیه ریه است) یا اینکه آیا از جایی دیگر به آنجا گسترش یافته است (متاستاز) استفاده می شود. همه بیماران به این آزمایشات نیاز ندارند، بنابراین اگر گزارش شما به آنها اشاره نمی کند، به این معنی نیست که مشکل یا سؤالی در مورد تشخیص شما وجود دارد.
اگر در گزارش من آزمایشات خاصی مانند CD56، کروموگرانین یا سیناپتوفیزین ذکر شود، به چه معناست؟
این آزمایش ها گاهی اوقات برای کمک به تشخیص اینکه آیا تومور از نوع سرطان ریه یک کارسینوم سلول کوچک (سرطان سلول کوچک ریه SCLC) است یا خیر، استفاده می شود. آنها همچنین می توانند در تشخیص تومور کارسینوئید تیپیک یا کارسینوئید غیر تیپیک مفید باشند.
اگر گزارش من آزمایش‌های ویژه‌ای مانند D2-40 (podoplanin)، calretinin، WT-1، BAP-1، CEA، cytokeratin (CK) 5/6، HBME-1، Ber-EP4، TTF-1 و/یا CD15 (LeuM1) را ذکر کند، به چه معناست ؟
این آزمایش ها گاهی اوقات برای کمک به افتراق تومور پرده ریه (مزوتلیوما) از آدنوکارسینوم ریه کمک می کند.
اگر گزارش من به EGFR، K-RAS، ALK، BRAF، ROS1، RET، MET، HER2 یا NTRK اشاره کند، چه؟
ممکن است آزمایش هایی برای جستجوی تغییرات ژنی یا پروتئینی خاص در سلول های سرطانی سلول غیر کوچک ریه NSCLC انجام شود که می تواند بر نحوه بهترین درمان سرطان تأثیر بگذارد. این آزمایش ها می توانند به شما کمک کنند که آیا ممکن است از درمان با یک داروی درمانی هدفمند سود ببرید یا خیر. اینکه چگونه نتایج آزمایشات شما ممکن است بر درمان شما تأثیر بگذارد بهتر است با پزشک تان در میان گذارده شود.
اگر در گزارش من PD-L1 ذکر شود چه؟
این آزمایش برای جستجوی پروتئین PD-L1 بر روی سلول های سرطانی سلول غیر کوچک ریه انجام می شود. این می تواند به شما کمک کند که آیا ممکن است از درمان با یک داروی ایمونوتراپی بهره مند شوید یا خیر. اینکه چگونه نتایج آزمایشات شما ممکن است بر درمان شما تأثیر بگذارد بهتر است با پزشک خود صحبت کنید.
اگر سرطان من مزوتلیومای بدخیم نامیده شود به چه معناست؟
مزوتلیوما از نظر علمی سرطان ریه نیستند، زیرا از سلول های ریه ایجاد نمی شوند. آنها از پوشش بیرونی ریه به نام پلورا (پرده ریه ها) نشات می گیرند. این سرطان ها کارسینوم نیستند.
مزوتلیوم ها اغلب بر اساس نحوه ظاهر آنها در زیر میکروسکوپ با عباراتی مانند ویژگی های اپیتلیال، دوکی، سارکوماتوئید یا ترکیبی اپیتلیال و سلول های دوکی توصیف می شوند. مزوتلیوما ممکن است با قرار گرفتن در معرض آزبست مرتبط باشد.
اگر گزارش من حاکی از وجود کارسینوم متاستاتیک در ریه باشد به چه معناست؟
سرطان هایی که از سایر اندام ها شروع می شوند اغلب به ریه گسترش می یابند (متاستاز می کنند). سرطان هایی که به ریه گسترش می یابند همچنان بر اساس جایی که شروع شده اند نامگذاری می‌شوند – آنها سرطان ریه محسوب نمی‌شوند. به عنوان مثال، اگر یک آدنوکارسینوم کولون (سرطان روده بزرگ) به ریه گسترش یابد، همچنان به عنوان سرطان روده بزرگ تلقی می شود و نه سرطان ریه. این، مهم است زیرا شیمی درمانی برای آدنوکارسینوم ریه با شیمی درمانی برای آدنوکارسینوم روده بزرگ متفاوت است.
اگر گزارش من یکی از این عبارات را داشته باشد به چه معناست؟ اسکار، آمفیزم، تغییرات آمفیزماتوز یا التهاب
همه اینها اصطلاحاتی برای تغییرات غیر سرطانی هستند که آسیب شناس ممکن است زیر میکروسکوپ ببیند. این موارد معمولاً اهمیت خاصی ندارند.
اگردر گزارش من هر یک از این موارد وجود داشته باشد چه می شود؟ گرانولوما، متنامین نقره (GMS)، باسیل اسید فست (AFB)، یا پریودیک اسید شیف (PAS)
گرانولوم ها ساختارهایی هستند که در زیر میکروسکوپ دیده می شوند و اغلب، اما نه همیشه، توسط انواع خاصی از عفونت ها ایجاد می شوند. گاهی اوقات، میکروب های عامل عفونت را می توان تنها با رنگ های خاص (مانند GMS، AFB و PAS) که آسیب شناس روی اسلایدهای میکروسکوپی قرار می دهد، مشاهده کرد.
بیشتر گرانولوم ها در اثر عفونت ایجاد می شوند، اما عوامل دیگری نیز می توانند در آن دخیل باشند، مانند بیماری به نام سارکوئیدوز (نوعی واکنش های آلرژیک) و بیماری ریه ناشی از گرد و غبار (پنوموکونیوز).
پس این موارد، بیانگر وضعیت های غیر سرطانی (خوش خیم) هستند.
آیا میدانید پرتودرمانی یکی از روش های درمان سرطان پروستات با نتایج بسیار موفقیت آمیز است. برای اطلاع از پرتودرمانی سرطان پروستات یا رادیوتراپی سرطان پروستات کلیک کنید.
