روش های تشخیص سرطان ریه با تست ها و آزمایشات مختلف

در برخی موارد، به ‌ویژه برای سرطان ریه سلول‌ های غیر کوچک (NSCLC)، پزشکان ممکن است تغییرات ژنی خاصی را در سلول‌های سرطانی آزمایش کنند که می ‌تواند به این معنی باشد که داروهای هدفمند خاص ممکن است به درمان سرطان کمک کنند. مثلا:

• حدود 20 تا 25 درصد از NSCLC ها تغییراتی در ژن KRAS دارند که باعث می شود پروتئین KRAS غیر طبیعی بسازند که به رشد و گسترش سلول های سرطانی کمک می کند. NSCLC های دارای این جهش اغلب آدنوکارسینوم هستند، به داروهای دیگر مانند مهارکننده های EGFR مقاوم هستند و اغلب در افرادی با سابقه مصرف سیگار یافت می شوند.
• EGFR پروتئینی است که به مقدار زیاد در سطح 10 تا 20 درصد سلول های NSCLC ظاهر می شود و به رشد آنها کمک می کند. برخی از داروهایی که EGFR را هدف قرار می دهند را می توان برای درمان NSCLC با تغییراتی در ژن EGFR استفاده کرد که در گروه های خاصی مانند افرادی که سیگار نمی کشند، زنان و آسیایی ها شایع تر است.
• حدود 5% از NSCLC ها دارای تغییر در ژن ALK هستند. این تغییر اغلب در افرادی دیده می شود که سیگار نمی کشند (یا به آرامی سیگار می کشند) که دارای زیرگروه آدنوکارسینوم NSCLC هستند. پزشکان ممکن است سرطان ها را برای تغییرات در ژن ALK آزمایش کنند تا ببینند آیا داروهایی که این تغییر را هدف قرار می دهند ممکن است به آنها کمک کند یا خیر.
• حدود 1% تا 2% از NSCLC ها دارای یک بازآرایی در ژن ROS1 هستند که ممکن است تومور را به داروهای هدفمند خاص پاسخ دهد.
• درصد کمی از NSCLCها تغییراتی در ژن RET دارند. داروهای خاصی که سلول ‌های دارای تغییرات ژن RET را هدف قرار می ‌دهند، ممکن است گزینه ‌هایی برای درمان این تومورها باشند.
• حدود 5% از NSCLC ها تغییراتی در ژن BRAF دارند. داروهای خاصی که سلول های دارای تغییرات ژن BRAF را هدف قرار می دهند ممکن است گزینه ای برای درمان این تومورها باشند.
• درصد کمی از NSCLCها تغییرات خاصی در ژن MET دارند که احتمال پاسخگویی آنها به برخی داروهای هدفمند را افزایش می دهد.
• در درصد کمی از NSCLC ها، سلول های سرطانی تغییرات خاصی در ژن HER2 دارند که احتمال بیشتری برای پاسخ به یک داروی هدف قرار می دهد.
• تعداد کمی از NSCLC ها تغییراتی در یکی از ژن های NTRK دارند که احتمال بیشتری برای پاسخ دادن به برخی از داروهای هدفمند دارند.