سرطان معده چیست؟
سرطان معده یک نوع سرطان است که در لایه‌های دیوار معده شکل می‌گیرد. این نوع سرطان به عنوان “آدنوکارسینوم معده” نیز شناخته می‌شود. آدنوکارسینوم‌ها از سلول‌های چربی موجود در دیوار معده نشأت می‌گیرند. عواملی مانند عفونت با باکتری Helicobacter pylori، مصرف بلندمدت تنباکو و الکل، تغذیه نامناسب، تاریخچه خانوادگی سرطان معده، و عوارض گاستریک پلیپ‌ها می‌توانند به افزایش خطر ابتلا به سرطان معده منجر شوند.
علائم سرطان معده ممکن است شامل درد یا ناراحتی در ناحیه معده، تغییرات در اشتها و وزن، استفراغ با خون، کاهش اشتها، ضعف عمومی، و خونریزی از دهان یا مدفوع باشند. تشخیص سرطان معده به وسیله انجام آزمایش‌های تصویری مانند اندوسکوپی، آزمایش‌های خون، و بررسی نمونه‌های بافت از دیوار معده توسط پزشک انجام می‌شود.
درمان سرطان معده شامل جراحی برداشتن قسمت مبتلا به سرطان معده، شیمی درمانی سرطان معده، پرتودرمانی سرطان معده، یا ترکیبی از این روش‌ها می‌باشد.
سرطان زمانی شروع می شود که سلول های بدن شروع به رشد خارج از کنترل می کنند. سلول‌های تقریباً در هر قسمت از بدن می‌توانند به سرطان تبدیل شوند و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند.
علائم سرطان معده
علائم سرطان معده ممکن است به صورت زیر باشند:
درد یا ناحیه حساسیت در معده : درد یا حساسیت در ناحیه معده ممکن است یکی از نشانه‌های سرطان باشد.
ضعف و کاهش وزن : افراد مبتلا به سرطان معده ممکن است تغییرات در وزن و احساس ضعف و خستگی را تجربه کنند.
تغییرات در اشتها : کاهش اشتها یا احساس سریع سیری ممکن است نشانه‌هایی از مشکلات در معده باشند.
هاضمه ناپذیری : مشکلات در هضم غذا و احساس ناپذیری ممکن است به علت انسداد مسیر گذر مواد غذایی در معده باشد.
استفراغ : استفراغ با خون و بدبویی ممکن است نشانه‌های سرطان معده باشد.
خونریزی : خونریزی از دهان یا خروج خون از مدفوع ممکن است به مشکلات در معده اشاره داشته باشد.
توجه داشته باشید که این علائم نیز می‌توانند ناشی از دیگر مشکلات سلامتی باشند. در صورت تجربه هر یک از این علائم، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب انجام شود.
برای اطلاع از علائم مهم سرطان ها کلیک کنید.
کار معده
معده ارگان مانند کیسه ای است که بخش مهمی از سیستم گوارشی است.
پس از جویدن غذا و بلعیدن غذا ، وارد مری می شود ، لوله ای که از طریق گلو و قفسه سینه به معده مواد غذایی را حمل می کند. مری در محل اتصال معده به مری (GE) که درست زیر دیافراگم (ورقه نازک ماهیچه تنفسی زیر ریه ها) قرار دارد به معده می پیوندد. سپس معده با ترشح آب معده شروع به هضم غذا می کند. مواد غذایی و آب معده مخلوط شده و سپس در قسمت اول روده کوچک به نام اثنی عشر خالی می شوند.
برخی از افراد از کلمه “معده” برای اشاره به ناحیه شکم استفاده می کنند. اصطلاح پزشکی این ناحیه شکم است. به عنوان مثال، برخی از افراد مبتلا به درد در این ناحیه می گویند که “معده درد” دارند، در حالی که در واقع درد ممکن است از ارگان دیگری در آن ناحیه باشد. پزشکان این علامت را “درد شکمی” می نامند، زیرا معده تنها یکی از اندام های موجود در شکم است.
سرطان معده با سرطان های دیگری که می تواند در شکم رخ دهد، مانند سرطان کولون یا رکتوم (روده بزرگ)، کبد، پانکراس یا روده کوچک متفاوت است. این سرطان ها می توانند علائم متفاوت، دیدگاه های متفاوت و درمان های متفاوتی داشته باشند.
قسمت های معده
3 قسمت اول معده پروگزیمال را تشکیل می دهند:
کاردیا : قسمت اول که نزدیکترین قسمت به مری است
فوندوس : قسمت فوقانی معده در کنار کاردیا
بدن (جسم) : قسمت اصلی معده، بین قسمت های فوقانی و تحتانی
برخی از سلول‌های این قسمت‌های معده اسید و پپسین (آنزیم گوارشی) می‌سازند که با هم ترکیب می‌شوند و شیره معده را می‌سازند که به هضم غذا کمک می‌کند. آنها همچنین پروتئینی به نام فاکتور ذاتی می سازند که بدن برای جذب ویتامین B12 به آن نیاز دارد.
2 قسمت پایینی معده دیستال را تشکیل می دهند:
آنتروم : قسمت پایینی (نزدیک روده کوچک)، جایی که غذا با شیره معده مخلوط می شود.
پیلور : آخرین قسمت معده که به عنوان دریچه ای برای کنترل تخلیه محتویات معده به روده کوچک عمل می کند.
سایر اندام های نزدیک معده عبارتند از روده کوچک، کولون، کبد، طحال و پانکراس.
دیواره معده دارای 5 لایه است:
داخلی ترین لایه مخاط است. در اینجا اسید معده و آنزیم های گوارشی ساخته می شود. اکثر سرطان های معده از این لایه شروع می شوند.
بعد یک لایه پشتیبان به نام زیرمخاط قرار دارد.
خارج از این عضله، یک لایه ضخیم از ماهیچه است که به حرکت و مخلوط کردن محتویات معده کمک می کند.
2 لایه بیرونی، زیر سروزا و بیرونی ترین سروزا، معده را می پوشاند.
لایه ها در تعیین مرحله سرطان مهم هستند، که می تواند گزینه های درمانی و پیش آگهی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. همانطور که سرطان از مخاط به لایه‌های عمیق‌تر رشد می‌کند، مرحله پیشرفته‌تر می‌شود و ممکن است نیاز به درمان گسترده‌تر باشد.
گسترش سرطان معده
سرطان معده در طی سالیان متمادی به کندی رشد می کند. قبل از ایجاد یک سرطان واقعی، تغییرات پیش سرطانی اغلب در پوشش داخلی (مخاط) معده رخ می دهد. این تغییرات اولیه به ندرت باعث ایجاد علائم می شوند، بنابراین اغلب شناسایی نمی شوند.
سرطان‌هایی که از بخش‌های مختلف معده شروع می‌شوند، می‌توانند علائم مختلفی ایجاد کنند و پیامدهای متفاوتی دارند. محل سرطان نیز می تواند گزینه های درمانی را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال، سرطان هایی که از محل اتصال GE شروع می شوند یا در آن رشد می کنند، معمولاً مانند سرطان های مری مرحله بندی و درمان می شوند.
انواع سرطان معده
آدنوکارسینوما
بیشتر سرطان های معده (حدود 90 تا 95 درصد) آدنوکارسینوم هستند. این سرطان ها از سلول های غده ای در داخلی ترین پوشش معده (مخاط) ایجاد می شوند.
اگر به شما گفته شود که سرطان معده (یا سرطان معده) دارید، تقریباً همیشه یک آدنوکارسینوما خواهد بود.
2 نوع اصلی آدنوکارسینوم معده وجود دارد:
نوع روده ای تمایل به پیش آگهی (چشم انداز) کمی بهتر دارد. سلول های سرطانی به احتمال زیاد تغییرات ژنی خاصی دارند که ممکن است امکان درمان با دارو درمانی هدفمند را فراهم کند.
نوع پراکنده تمایل به رشد سریعتر دارد. نسبت به نوع روده ای کمتر شایع است و درمان آن سخت تر است.
تومورهای استرومال دستگاه گوارش (GISTs)
این تومورهای غیر معمول در اشکال بسیار اولیه سلول های دیواره معده به نام سلول های بینابینی کژال شروع می شوند. برخی از استرومال ها بسیار بیشتر از سایرین در نواحی دیگر رشد می کنند یا به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند. اگرچه GIST ها می توانند در هر جایی از دستگاه گوارش شروع شوند، اما بیشتر آنها از معده شروع می شوند.
تومورهای نورواندوکرین (از جمله کارسینوئید ها)
تومورهای عصبی غدد درون ریز (NETs) در سلول های معده (یا سایر قسمت های دستگاه گوارش) شروع می شوند که در برخی جهات مانند سلول های عصبی و در برخی دیگر مانند سلول های هورمون ساز (غدد درون ریز) عمل می کنند. بیشتر NET ها به کندی رشد می کنند و به اندام های دیگر سرایت نمی کنند، اما برخی از آنها می توانند به سرعت رشد کرده و گسترش پیدا کنند.
لنفوم
این سرطان ها در سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت ها شروع می شوند. لنفوم ها معمولا در قسمت های دیگر بدن شروع می شوند، اما برخی از آنها می توانند در دیواره معده شروع شوند. درمان و چشم انداز این سرطان ها به نوع لنفوم و سایر عوامل بستگی دارد.
انواع دیگر سرطان مانند کارسینوم سلول سنگفرشی، کارسینوم سلول کوچک و لیومیوسارکوم نیز می توانند از معده شروع شوند، اما این سرطان ها بسیار نادر هستند.
انواع روش های درمان سرطان معده
درمان سرطان معده ممکن است شامل چندین روش باشد و انتخاب معالجه وابسته به مرحله بالینی (گرید یا استیج) و خصوصیات فردی بیمار است. درمان‌های مختلف ممکن است به صورت ترکیبی نیز استفاده شوند. درمان‌های رایج شامل:
جراحی : در مراحل ابتدایی سرطان معده، جراحی برای برداشتن قسمت آلوده یا تومور ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. در برخی موارد، انجام عمل جراحی ممکن است به همراه اخذ لنفاژهای اطراف صورت گیرد.
پرتودرمانی : استفاده از اشعه‌های مواج یا پرتوهای گاما برای نابود کردن سلول‌های سرطانی است. پرتودرمانی ممکن است به تنهایی یا به همراه جراحی یا شیمی درمانی انجام شود.
شیمی درمانی : استفاده از داروها برای کاهش یا نابود کردن سلول‌های سرطانی. شیمی درمانی می‌تواند قبل یا بعد از جراحی یا همراه با پرتودرمانی انجام شود.
داروهای هدفمند : برخی از سرطان‌های معده ممکن است حساس به داروهای هدفمند مانند هرسپتین باشند که به طور خاص به سلول‌های سرطانی متصل می‌شوند و آنها را تخریب می‌کنند.
داروهای هضمی : برخی از داروهایی که به افراز اسید معده متصل شده و اثر اسیدمحافظتی دارند ممکن است در درمان سرطان معده مؤثر باشند.
متخصصان درمان سرطان، با توجه به ویژگی‌های خاص هر بیمار، یک برنامه درمانی سفارش می‌دهند. این تصمیمات به صورت تیمی توسط یک تیم متخصص انجام می‌شود.
طول عمر بیماران سرطان معده چقدر است؟
متوسط طول عمر بیماران سرطان معده به میزان متنوعی بستگی دارد و تأثیرات زیادی از عوامل مختلفی چون استاده بیماری، مرحله تشخیص (گرید یا استیج)، نوع درمان انجام شده، و وضعیت سلامت عمومی بیمار تعیین می‌شود. برخی بیماران ممکن است با موفقیت درمان شوند و طول عمر طبیعی را داشته باشند، در حالی که موارد دیگر ممکن است در مراحل پیشرفته تر بوده و طول عمر کمتری داشته باشند.
آیا سرطان معده کشنده است؟
سرطان معده یکی از بیماری‌های جدی و کشنده است. اما برخی از عوامل متعدد می‌توانند تأثیرگذاری بر نتیجه این بیماری داشته باشند. اگر سرطان معده در مراحل زودرس تشخیص داده شود و به‌موقع درمان شود، احتمال بهبود و کاهش خطر مرگ به شدت افزایش می‌یابد.
در مقابل، اگر سرطان معده در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود یا درمان به‌موقع انجام نشود، ممکن است بیماری خطرناک تر شود.
به هر حال، مهمترین عامل برای افزایش شانس درمان سرطان معده، تشخیص زودرس و آغاز درمان فوری است. برنامه‌ریزی منظم برای اسکرینینگ (پیشگیری و تشخیص زودرس) در افراد با عوامل خطر اهمیت زیادی دارد. افرادی که به علائم مشکوک برخورد کردند یا در خانواده‌هایی با تاریخچه سرطان معده هستند، باید با پزشک مشاوره کنند تا برنامه‌های اسکرینینگ مناسبی برای آنها تعیین شود.