سرطان بیضه
سرطان بیضه شایع ترین سرطان در بین افرادی است که در بدو تولد مذکر تشخیص داده شده اند و بین ۱۵ تا ۳۵ سال سن دارند. شایع ترین علامتی که باید مراقب آن باشید، وجود توده ای بدون درد در بیضه است. سرطان بیضه که در مراحل اولیه تشخیص داده شده و درمان شود، میزان بهبودی بسیار بالایی دارد.
سرطان بیضه چیست؟
سرطان بیضه زمانی ایجاد می شود که سلول های بدخیم (سرطانی) در بافت های یک یا (به ندرت) هر دو بیضه ایجاد شوند. بیضه های شما دو غده جنسی به شکل گردو هستند که اسپرم و هورمون تستوسترون تولید می کنند. آنها در داخل کیسه ای از پوست قرار دارند که در زیر آلت تناسلی شما به نام کیسه بیضه قرار دارد.
مانند هر سرطان دیگری، سرطان بیضه یک بیماری جدی است. خوشبختانه سرطان بیضه بسیار قابل درمان و علاج است.
انواع سرطان بیضه کدامند؟
حدود ۹۰٪ از کل سرطان های بیضه از سلول های زایا در بیضه های شما ایجاد می شود که به هم می پیوندند و یک توده یا تومور را تشکیل می دهند. سلول های زایا در نهایت به اسپرم تبدیل می شوند. دو نوع سرطان بیضه از سلول های زایا ایجاد می شود.
- سمینوما: سرطان با رشد آهسته که در درجه اول افراد ۴۰ یا ۵۰ ساله را تحت تاثیر قرار می دهد.
- غیر سمینوما: سرطانی که سریعتر از سمینوما رشد می کند. این بیماری عمدتاً افراد در اواخر نوجوانی، ۲۰ سالگی و اوایل ۳۰ سالگی را تحت تاثیر قرار می دهد. چهار نوع تومور غیر سمینوما وجود دارد. هر کدام به نام نوع سلول زایایی که تومور را تشکیل می دهد نامگذاری شده اند. تومورهای غیر سمینوما شامل کارسینوم جنینی، کارسینوم کیسه زرده، کوریوکارسینوما و تراتوما هستند.
برخی از تومورهای سرطان بیضه از هر دو سلول سمینوما و غیر سمینوما تشکیل شده اند.
سرطان بیضه چقدر شایع است؟
سرطان بیضه نادر است و تنها حدود ۱ نفر از ۲۵۰ نفر با بیضه را در طول زندگی خود تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، این شایع ترین سرطان در بین افرادی است که در بدو تولد مذکر تشخیص داده شده اند و بین ۱۵ تا ۳۵ سال سن دارند.
علائم و نشانه های سرطان بیضه چیست؟
شایع ترین علامت سرطان بیضه وجود توده ای بدون درد در بیضه است. علائم دیگر عبارتند از:
- تورم یا تجمع ناگهانی مایع در کیسه بیضه.
- توده یا تورم در هر یک از بیضه ها.
- احساس سنگینی در کیسه بیضه.
- درد مبهم در کشاله ران یا پایین شکم.
- درد یا ناراحتی در کیسه بیضه یا بیضه.
- کوچک شدن بیضه (آتروفی بیضه).
این علائم می توانند با سایر شرایط نیز رخ دهند، بنابراین اگر متوجه آنها شدید وحشت نکنید. با این حال، برای اطمینان از ویزیت با پزشک خود برنامه ریزی کنید. تاخیر در تشخیص به سلول های سرطانی زمان می دهد تا پخش شوند و درمان بیماری را دشوارتر می کند.
چه چیزی باعث سرطان بیضه می شود؟
سرطان بیضه زمانی ایجاد می شود که سلول ها سریعتر از حد معمول تکثیر می شوند و در نهایت یک توده یا تومور را تشکیل می دهند. محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می شود سلول ها اینگونه رفتار کنند. آنها می دانند که سلول هایی که به سرطان بیضه تبدیل می شوند معمولاً سلول های زایا هستند.
عوامل خطر برای ابتلا به سرطان بیضه چیست؟
عوامل متعددی ممکن است خطر ابتلا به سرطان بیضه را افزایش دهند. عوامل خطر باعث سرطان بیضه نمی شوند، اما ممکن است احتمال ابتلا به آن را افزایش دهند.
عوامل خطر سرطان بیضه عبارتند از:
- سن: سرطان بیضه بیشتر در افراد بین ۱۵ تا ۳۵ سال دیده می شود.
- بیضه های نزول نکرده: بیضه ها در دوران بارداری در شکم جنین تشکیل می شوند و معمولاً قبل از تولد به داخل کیسه بیضه می افتند. بیضه هایی که پایین نمی آیند، بیضه های نزول نکرده نامیده می شوند و ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. تولد با این بیماری ممکن است خطر ابتلا به سرطان بیضه را حتی در صورت انجام عمل جراحی افزایش دهد.
- نژاد و قومیت: سرطان بیضه در بین سفیدپوستان غیر اسپانیایی تبار در ایالات متحده و اروپا شایع تر است.
- سابقه شخصی یا خانوادگی: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر بیولوژیکی شما به سرطان بیضه مبتلا بوده اند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به سرطان بیضه باشید. برخی از شرایط ژنتیکی ارثی، مانند سندرم کلاین فلتر، نیز ممکن است خطر شما را افزایش دهد. ابتلا به سرطان بیضه در یک بیضه احتمال ابتلا به سرطان دوم در بیضه دیگر را افزایش می دهد.
- ناباروری: برخی از عواملی که باعث ناباروری می شوند نیز ممکن است با ابتلا به سرطان بیضه مرتبط باشند. برای درک این ارتباط به تحقیقات بیشتری نیاز است.
سرطان بیضه چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک شما ممکن است پس از بررسی توده یا تغییر دیگری در بیضه که در طول معاینه شخصی پیدا کرده اید، سرطان بیضه را تشخیص دهد. گاهی اوقات سرطان بیضه در طول معاینه فیزیکی معمول تشخیص داده می شود.
روش ها و آزمایش های رایج برای کمک به تشخیص سرطان بیضه عبارتند از:
- معاینه فیزیکی و سابقه: پزشک شما در مورد علائم شما سوال می کند و شما را از نزدیک معاینه می کند تا علائم سرطان بیضه را بررسی کند. آنها ممکن است بیضه های شما را برای وجود توده احساس کنند و غدد لنفاوی شما را برای علائم گسترش سرطان بررسی کنند.
- سونوگرافی: اگر پزشک شما در طول معاینه متوجه ناهنجاری شد، احتمالاً سونوگرافی تجویز می کند. سونوگرافی یک روش پزشکی بدون درد است که از امواج صوتی با انرژی بالا برای ایجاد تصاویر از بافت داخل بدن شما استفاده می کند.
- ارکیکتومی اینگوینال و بیوپسی: اگر سونوگرافی شواهدی از سرطان را نشان دهد، پزشک شما بیضه آسیب دیده را از طریق برشی (برش) در کشاله ران شما برمی دارد. یک متخصص بافت بیضه شما را با استفاده از میکروسکوپ بررسی می کند تا سلول های سرطانی را بررسی کند.
سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش نشانگر تومور سرم: این روش نمونه خون را برای اندازه گیری مقادیر مواد خاص مرتبط با انواع خاصی از سرطان بررسی می کند. به این مواد نشانگرهای تومور می گویند. نشانگرهای توموری که اغلب در سرطان بیضه بالا می روند عبارتند از آلفا فتوپروتئین (AFP)، گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG یا بتا HCG) و لاکتات دهیدروژناز (LDH). انواع مختلف تومورها نشانگرهای مختلفی را افزایش می دهند. به عنوان مثال، سمینوماها گاهی اوقات HCG را افزایش می دهند اما AFP را افزایش نمی دهند. غیر سمینوماها ممکن است AFP را افزایش دهند اما HCG را افزایش ندهند. افزایش سطح LDH ممکن است نشان دهنده گسترش سرطان باشد.
- سی تی اسکن، اشعه ایکس و ام آر آی: سی تی اسکن (یا اسکن CAT) از اشعه ایکس برای تشکیل تصاویر از داخل بدن شما استفاده می کند. ارائه دهنده شما ممکن است سی تی اسکن از شکم و لگن شما انجام دهد تا ببیند آیا سرطان شما به اندام های شکمی شما سرایت کرده است یا خیر. آنها ممکن است سی تی اسکن یا اشعه ایکس استاندارد را برای دیدن اینکه آیا سرطان به ریه های شما سرایت کرده است تجویز کنند. اگر ارائه دهنده شما مشکوک باشد که سرطان به سیستم عصبی مرکزی شما (مغز و نخاع) سرایت کرده است، ممکن است MRI انجام دهید. MRI از آهنرباها و امواج رادیویی برای تشکیل تصاویر از داخل بدن شما استفاده می کند.
مراحل سرطان بیضه
تشخیص همچنین شامل مرحله بندی سرطان است. مرحله بندی اطلاعات مهمی را ارائه می دهد که تصمیمات درمانی مانند اندازه تومور و اینکه آیا سرطان پخش شده است یا خیر را هدایت می کند.
- مرحله ۰: سلول های غیر طبیعی ایجاد شده اند اما هنوز در داخل بیضه ها هستند که سلول های اسپرم شروع به رشد می کنند. مرحله ۰ همچنین نئوپلازی سلول زایا در محل (GCNIS) نامیده می شود.
- مرحله I: سرطان به بیضه محدود می شود که ممکن است شامل رگ های خونی یا لنفاوی مجاور باشد. نشانگرهای تومور ممکن است بالا باشند یا نباشند.
- مرحله II: سرطان به غدد لنفاوی پشت شکم شما (که رتروپریتوئن نیز نامیده می شود) گسترش یافته است اما به هیچ جای دیگری گسترش نیافته است. اگر در غدد لنفاوی خود همراه با نشانگرهای تومور متوسط یا بسیار بالا سرطان دارید، در مرحله III هستید نه مرحله II.
- مرحله III: سرطان به غدد لنفاوی فراتر از شکم شما یا به یک اندام گسترش یافته است.
درمان های سرطان بیضه چیست؟
درمان به عوامل متعددی از جمله سلامت شما، ترجیحات درمانی، مرحله سرطان و نوع تومور بستگی دارد. سمینوماها تمایل به رشد آهسته‌تر دارند و نسبت به غیر سمینوماها به پرتودرمانی بهتر پاسخ می‌دهند. هر دو نوع تومور سرطان بیضه به خوبی به درمان های شیمی درمانی پاسخ می دهند.
اگر سرطان بیضه شامل تومورهای سمینوما و غیر سمینوما باشد، ارائه دهنده شما آن را به عنوان غیر سمینوما درمان می کند.
عمل جراحي سرطان بیضه
جراحی برای برداشتن بیضه سرطانی شایع ترین درمان برای سرطان بیضه است، صرف نظر از مرحله سرطان یا نوع تومور. در برخی موارد، ارائه دهنده شما ممکن است غدد لنفاوی شما را نیز حذف کند.
- ارکیکتومی اینگوینال رادیکال: ارائه دهنده شما ممکن است برای درمان سرطان های بیضه سمینوما و غیر سمینوما، ارکیکتومی (برداشتن بیضه) را انجام دهد. در طول این روش، ارائه دهنده شما برشی در کشاله ران شما ایجاد می کند تا بیضه را با تومور خارج کند. آنها همچنین رگ های خونی و بافت لنفاوی را می بندند تا از گسترش سرطان از محل تومور به بقیه بدن شما جلوگیری کنند.
- تشریح غدد لنفاوی رتروپریتونئال (RPLND): ارائه دهنده شما ممکن است بسته به مرحله سرطان و نوع تومور، تشریح غدد لنفاوی رتروپریتونئال را انجام دهد. RPLND در سرطان های بیضه غیر سمینوما شایع تر است. در طول این روش، پزشک شما برشی در شکم شما ایجاد می کند و غدد لنفاوی پشت اندام های شکمی شما را برمی دارد. RPLND ممکن است برای درمان سرطان استفاده شود و همچنین ممکن است برای مرحله بندی سرطان استفاده شود.
پزشک شما همچنین ممکن است برای برداشتن تومورهایی که به ریه ها یا کبد شما سرایت کرده اند، جراحی انجام دهد.
پرتو درمانی سرطان بیضه
پرتودرمانی از اشعه ایکس با دوز بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. ممکن است از اشعه برای جلوگیری از بازگشت تومور پس از جراحی استفاده شود. معمولاً پرتودرمانی به درمان سمینوماها محدود می شود. برای درمان سرطان بیضه با پرتو درمانی میتوانید به بهترین متخصص پرتو درمانی در تهران مراجعه کنید.
شیمی درمانی سرطان بیضه
شیمی درمانی از داروهایی مانند سیس پلاتین، بلمومایسین و اتوپوزید برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی میزان بقای افراد مبتلا به سمینوما و غیر سمینوما را بهبود بخشیده است. بسته به سرطان شما، ممکن است به جای جراحی، شیمی درمانی دریافت کنید. ممکن است قبل از عمل RPLND یا بعد از ارکیکتومی اینگوینال رادیکال استفاده شود. شیمی درمانی همچنین ممکن است برای درمان سرطان که پس از بهبودی عود کرده است استفاده شود.
چگونه می توانم از سرطان بیضه پیشگیری کنم؟
از سرطان بیضه نمی توان پیشگیری کرد، اما می توانید معاینات شخصی بیضه (TSE) را برای شناسایی تغییرات در بیضه های خود انجام دهید که باید به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک شما باید از توده ها، گره ها، سختی یا بیضه ای که بزرگتر یا کوچکتر شده است، مطلع باشد.
بسیاری از پزشکان انجام معاینه شخصی بیضه را به صورت ماهانه توصیه می کنند.
چگونه معاینه شخصی بیضه را برای محافظت از خود در برابر سرطان بیضه انجام دهم؟
می توانید TSE را در کمتر از دو دقیقه انجام دهید. بسیاری از پزشکان انجام معاینه شخصی بیضه را به صورت ماهانه توصیه می کنند.
برای انجام معاینه شخصی، این مراحل را دنبال کنید.
- معاینه را بعد از دوش آب گرم یا حمام انجام دهید. گرما پوست کیسه بیضه شما را شل می کند و احساس هر چیز غیرعادی را آسان تر می کند.
- از هر دو دست برای معاینه هر بیضه استفاده کنید. انگشت اشاره و میانی خود را زیر بیضه و انگشت شست خود را در بالا قرار دهید. هر بیضه را بین انگشت شست و انگشتان خود بچرخانید.
- خود را با آنچه طبیعی است آشنا کنید. همانطور که هر بیضه را احساس می کنید، ممکن است متوجه یک ساختار طناب مانند در بالا و پشت شوید. این ساختار اپیدیدیم نامیده می شود. اسپرم را ذخیره و حمل می کند. آن را با یک توده اشتباه نگیرید. همچنین طبیعی است که بیضه ها کمی اندازه های متفاوتی داشته باشند. اگرچه بیضه های چپ و راست اغلب اندازه های متفاوتی دارند، اما هر بیضه باید به طور کلی به همان اندازه باقی بماند.
- هر گونه توده را احساس کنید. توده ها می توانند به اندازه نخود یا بزرگتر باشند و اغلب بدون درد هستند. اگر متوجه توده شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
- اگر متوجه تغییر در اندازه بیضه های خود شدید یا توده ای را احساس کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.
همچنین باید سالانه معاینه فیزیکی انجام دهید.
پیش آگهی (احتمال بهبودی) برای افراد مبتلا به سرطان بیضه چیست؟
پیش آگهی سرطان بیضه عالی است. این نوع سرطان در بیش از ۹۵ درصد موارد با موفقیت درمان می شود. حتی افراد با عوامل خطر نامطلوب به طور متوسط ۵۰ درصد شانس درمان دارند.
آیا سرطان بیضه قابل درمان است؟
سرطان بیضه قابل درمان است. در حالی که تشخیص سرطان همیشه جدی است، خبر خوب در مورد سرطان بیضه این است که در ۹۵٪ موارد با موفقیت درمان می شود. در صورت درمان زودهنگام، میزان درمان به ۹۸٪ افزایش می یابد.
آیا سرطان بیضه کشنده است؟
سرطان بیضه می تواند کشنده باشد، اما این نادر است. با این حال، تشخیص زودهنگام تفاوت زیادی در پیش آگهی شما ایجاد می کند. هر چه زودتر به پزشک خود مراجعه کنید و تشخیص داده شوید، شانس شما برای رهایی از سرطان بیشتر می شود.
طول عمر بیماران سرطان بیضه
خبر خوب این است که پیش آگهی سرطان بیضه عالی است و بیش از 95٪ بیماران مبتلا به این سرطان با موفقیت درمان می شوند.
میزان بقای 5 ساله برای سرطان بیضه به طور کلی بسیار بالا است:
- مرحله موضعی (محدود به بیضه): 99٪
- مرحله منطقه ای (گسترش به غدد لنفاوی مجاور): 96٪
- مرحله دور (گسترش به سایر قسمت های بدن): 73٪
- حتی افرادی که عوامل خطر نامطلوب دارند، به طور متوسط 50٪ شانس درمان دارند.
زندگی با سرطان بیضه
بسیاری از مردم تعجب می کنند که برداشتن بیضه چگونه بر میل جنسی و باروری آنها تأثیر می گذارد. معمولاً یک بیضه برای تولید تستوسترون کافی برای حفظ سلامت سطح هورمون ها و حفظ میل جنسی شما کافی است. شما همچنان باید بتوانید نعوظ و انزال داشته باشید.
در برخی موارد، افرادی که غدد لنفاوی آنها برداشته می شود، می توانند نعوظ داشته باشند اما ممکن است در انزال مشکل داشته باشند.
در مورد هر گونه خطری که مربوط به درمان است با متخصص انکولوژی خود صحبت کنید. اگر نگران باروری خود هستید، بانک اسپرم یا فریز کردن اسپرم برای استفاده بعدی ممکن است یک گزینه باشد.
