ایمونوتراپی سرطان پروستات درمانی است که از سیستم ایمنی خود فرد برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. ایمونوتراپی سرطان پروستات می تواند نحوه عملکرد سیستم ایمنی را تقویت یا تغییر دهد تا بتواند سلول های سرطانی را پیدا کرده و به آنها حمله کند. اگر برنامه درمانی شما شامل ایمونوتراپی باشد، دانستن اینکه چگونه کار می کند و انتظار چه چیزی را دارید اغلب می تواند به شما کمک کند برای درمان آماده شوید و تصمیمات آگاهانه ای در مورد مراقبت خود بگیرید. برای اگهی بیشتر از سرطان پروستات چیست کلیک کنید.
ایمونوتراپی سرطان پروستات استفاده از داروها برای تحریک سیستم ایمنی بدن فرد برای شناسایی و تخریب موثرتر سلول های سرطانی است. انواع خاصی از ایمونوتراپی سرطان پروستات را می توان برای درمان سرطان پروستات استفاده کرد.
انواع ایمونوتراپی سرطان پروستات :
داروهای ایمونوتراپی : مانند داروی pembrolizumab که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا سلول های سرطانی را شناسایی و از بین ببرد.
واکسن های درمانی : مانند واکسن sipuleucel-T که به سیستم ایمنی بدن آموزش می دهد تا سلول های سرطانی پروستات را هدف قرار دهد.
درمان سلول T گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR-T) : این روش شامل مهندسی ژنتیکی سلول های T بیمار برای شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی است.
ایمونوتراپی درمان سرطان پروستات
درمان سرطان پروستات پیشرفته : ایمونوتراپی سرطان پروستات برای سایر روش های درمانی که پاسخ نداده است، استفاده می شود.
درمان سرطان پروستات در مراحل اولیه : در برخی موارد، ایمونوتراپی سرطان پروستات ممکن است قبل از جراحی سرطان پروستات یا رادیوتراپی سرطان پروستات برای کوچک کردن تومور و کاهش خطر عود مجدد استفاده شود.
برای اینکه از مراحل سرطان پروستات بیشتر بدانید کلیک کنید.
Sipuleucel-T (Provenge) چیست؟
Sipuleucel-T (Provenge) یک واکسن سرطان است. برخلاف واکسن‌های سنتی که سیستم ایمنی بدن را برای جلوگیری از عفونت تقویت می‌کنند، این واکسن سیستم ایمنی را تقویت می‌کند تا به سلول‌های سرطانی پروستات حمله کند.
این واکسن برای درمان سرطان پیشرفته پروستات استفاده می شود که دیگر به هورمون درمانی سرطان پروستات پاسخ نمی دهد اما علائم کمی ایجاد می کند یا هیچ علامتی ایجاد نمی کند.
این واکسن به طور خاص برای هر مرد ساخته شده است. برای ساختن آن، گلبول‌های سفید خون (سلول‌های سیستم ایمنی) طی چند ساعت در حالی که به دستگاه خاصی متصل هستید از خون شما خارج می‌شوند.
سپس سلول ها به آزمایشگاه فرستاده می شوند و در آنجا با پروتئینی از سلول های سرطانی پروستات به نام اسید فسفاتاز پروستات (PAP) مخلوط می شوند. سپس گلبول‌های سفید خون به مطب یا بیمارستان فرستاده می‌شوند، جایی که با تزریق داخل ورید (IV) به شما بازگردانده می‌شوند.
این عمل 2 بار دیگر به فاصله 2 هفته تکرار می شود تا 3 دوز سلول دریافت کنید. سلول ها به سایر سلول های سیستم ایمنی بدن شما کمک می کنند تا به سرطان پروستات حمله کنند.
ثابت نشده است که این واکسن مانع از رشد سرطان پروستات می شود، اما مطالعات نشان می دهد که ممکن است به مردان کمک کند به طور متوسط چندین ماه بیشتر عمر کنند. مانند هورمون درمانی و شیمی درمانی، این نوع درمان برای درمان سرطان پروستات نشان داده نشده است.
عوارض جانبی احتمالی درمان با واکسن
عوارض جانبی رایج واکسن می تواند شامل تب، لرز، خستگی، کمردرد و مفاصل، حالت تهوع و سردرد باشد. اینها اغلب در طول تزریق سلولی شروع می شوند و بیشتر از چند روز طول نمی کشند. برخی از مردان ممکن است علائم شدیدتری داشته باشند، از جمله مشکلات تنفسی و فشار خون بالا، که معمولاً پس از درمان بهتر می‌شوند.
مزایای ایمونوتراپی سرطان پروستات :
عوارض جانبی کمتر : ایمونوتراپی معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به شیمی درمانی یا رادیوتراپی دارد.
تقویت سیستم ایمنی : ایمونوتراپی می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و به آن کمک کند تا با سایر انواع سرطان و بیماری ها مبارزه کند.
پاسخ طولانی مدت : ایمونوتراپی می تواند به طور بالقوه منجر به پاسخ طولانی مدت یا حتی درمان سرطان شود.
معایب ایمونوتراپی سرطان پروستات :
هزینه بالا : ایمونوتراپی می تواند گران باشد.
عدم پاسخگویی همه بیماران : همه بیماران به ایمونوتراپی سرطان پروستات پاسخ نمی دهند.
عوارض جانبی احتمالی : عوارض جانبی احتمالی ایمونوتراپی سرطان پروستات شامل خستگی، اسهال، بثورات جلدی و مشکلات هورمونی است.
داروهای ایمونوتراپی سرطان پروستات
بخش مهمی از سیستم ایمنی، توانایی آن در جلوگیری از حمله به سلول های طبیعی بدن است. برای انجام این کار، از پروتئین‌های «نقطه بازرسی» روی سلول‌های ایمنی استفاده می‌کند که مانند سوئیچ‌هایی عمل می‌کنند که برای شروع پاسخ ایمنی باید روشن (یا خاموش شوند). سلول های سرطانی گاهی اوقات از این نقاط بازرسی برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به آنها استفاده می کنند. اما داروهایی که این پست‌های بازرسی را هدف قرار می‌دهند، که به عنوان بازدارنده‌های ایست بازرسی شناخته می‌شوند، به عنوان درمان سرطان بسیار نویدبخش هستند.
به عنوان مثال، پمبرولیزوماب (Keytruda) و دوستارلیماب (Jemperli) داروهایی هستند که PD-1، پروتئین ایست بازرسی سلول های سیستم ایمنی به نام سلول های T را هدف قرار می دهند. با مسدود کردن PD-1، این داروها پاسخ ایمنی را تقویت می کنند.
یکی از این داروها ممکن است گزینه ای برای درمان برخی از سرطان های پیشرفته پروستات باشد، اگرچه این امر نادر است.
اگر سلول های سرطانی دارای یکی از موارد زیر باشند می توان از پمبرولیزوماب استفاده کرد:
سطح بالایی از ناپایداری ریزماهواره (MSI-H) یا نقص در ژن تعمیر عدم تطابق (dMMR)
بار جهشی تومور بالا (TMB-H)، به این معنی که سلول های سرطانی دارای جهش های ژنی زیادی هستند
اگر سلول های سرطانی نقصی در ژن ترمیم ناهماهنگی (dMMR) داشته باشند، می توان از Dostarlimab استفاده کرد.
متأسفانه، این نوع تغییرات در سرطان پروستات رایج نیستند. اما برای مردانی که سلول های سرطانی آنها یکی از این تغییرات را دارند، یکی از این داروها ممکن است مفید باشد.
این داروها به صورت انفوزیون داخل وریدی (IV) معمولاً هر 3 تا 6 هفته تجویز می شوند.
پزشکان همچنین در حال مطالعه این و سایر مهارکننده های ایست بازرسی هستند که با انواع دیگر داروها در درمان سرطان پروستات ترکیب شده اند.
عوارض داروهای ایمونوتراپی سرطان پروستات
عوارض جانبی این داروها می تواند شامل خستگی، سرفه، حالت تهوع، خارش، بثورات پوستی، کاهش اشتها، یبوست، درد مفاصل و اسهال باشد.
سایر عوارض جانبی جدی تر کمتر رخ می دهد.
واکنش های انفوزیون : برخی از افراد ممکن است در حین مصرف یکی از این داروها، واکنش انفوزیون داشته باشند. این مانند یک واکنش آلرژیک است و می تواند شامل تب، لرز، برافروختگی صورت، بثورات پوستی، خارش پوست، احساس سرگیجه، خس خس سینه و مشکل در تنفس باشد. مهم است که در صورت داشتن هر یک از این علائم در حین مصرف این دارو، فوراً به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.
واکنش‌های خود ایمنی : این داروها اساساً با حذف یکی از محافظ‌های سیستم ایمنی بدن عمل می‌کنند. گاهی اوقات سیستم ایمنی شروع به حمله به سایر قسمت های بدن می کند که می تواند باعث مشکلات جدی یا حتی تهدید کننده زندگی در ریه ها، روده ها، کبد، غدد هورمون ساز، کلیه ها یا سایر اندام ها شود.
بسیار مهم است که هر گونه عوارض جانبی جدید را به سرعت به تیم مراقبت از سرطان خود گزارش دهید. در صورت بروز عوارض جانبی جدی، ممکن است لازم باشد درمان متوقف شود و ممکن است دوزهای بالایی از کورتیکواستروئیدها برای سرکوب سیستم ایمنی خود دریافت کنید.
بهترین متخصص انکولوژی
انتخاب بهترین متخصص انکولوژی برای شما بسیار مهم است. این متخصص نقشی کلیدی در تشخیص، درمان و مراقبت از شما در طول بیماریتان خواهد داشت.
نکاتی برای پیدا کردن بهترین متخصص انکولوژی:
از پزشک خود : از پزشک خود برای معرفی چند متخصص انکولوژی باتجربه و ماهر در منطقه خود بخواهید.
از دوستان و خانواده : از دوستان و خانواده خود که تجربه ی مشابهی داشته اند، بخواهید تا متخصص انکولوژی خود را به شما معرفی کنند.
بیمارستان ها و مراکز درمانی : با بیمارستان ها و مراکز درمانی معتبر در منطقه خود تماس بگیرید و لیست متخصصان انکولوژی آنها را درخواست کنید و بهترین مرکز رادیوتراپی سرطان را انتخاب کنید چون طول عمر سرطان پروستات به زمان تشخیص و بهترین نوع درمان بستگی دارد.
انجمن های سرطان : با انجمن های سرطان در منطقه خود تماس بگیرید و از آنها لیست متخصصان انکولوژی را بخواهید.
نکاتی برای انتخاب بهترین متخصص انکولوژی :
تجربه : سابقه و تجربه ی متخصص انکولوژی در درمان نوع سرطان شما بسیار مهم است.
مهارت : مهارت و تخصص متخصص انکولوژی در زمینه ی درمان سرطان شما را بررسی کنید.
ارتباطات : با متخصص انکولوژی صحبت کنید و ببینید که آیا می توانید به راحتی با او ارتباط برقرار کنید و به او اعتماد کنید.
موقعیت مکانی : مطمئن شوید که متخصص انکولوژی در مکانی مناسب و قابل دسترس برای شما قرار دارد.
بیمه : مطمئن شوید که متخصص انکولوژی با بیمه ی شما قرارداد دارد.با هر کدام از آنها وقت ملاقات بگذارید.
بهترین متخصص انکولوژی برای شما متخصصی است که باتجربه، ماهر، قابل اعتماد و در دسترس باشد و بتوانید به راحتی با او ارتباط برقرار کنید.
