آیا انزال میتواند از سرطان پروستات جلوگیری کند؟

آیا انزال میتواند از سرطان پروستات جلوگیری کند؟
آنچه در این مقاله می خوانید نمایش
امتیاز خود را ثبت کنید

انزال زیاد و سرطان پروستات

علی‌رغم اهمیت سرطان پروستات، علل آن همچنان ناشناخته است. دانشمندان می‌دانند که ژنتیک نقش مهمی ایفا می‌کند و شواهد محکمی‌ دارند که رژیم غذایی و سایر عوامل سبک زندگی نیز مهم هستند. تغییر سبک زندگی برای پیشگیری از سرطان بسیار اهمیت دارد.

از آنجایی که پروستات یک اندام تولیدمثل است که مایع منی را تولید می کند، محققان مدت هادر تحقیق اند که آیا انزال میتواند از سرطان پروستات جلوگیری کند؟ ما در این مقاله تاثیر عوامل جنسی بر سرطان پروستات را کامل توضیح خواهیم داد.

آیا انزال میتواند از سرطان پروستات جلوگیری کند؟

با توجه به دلایلی که هنوز به طور کامل شناخته نشده است، انزال ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد. بر اساس برخی مطالعات، انزال چه از طریق رابطه جنسی و چه با استمنا یا خود ارضایی، به نظر نمی رسد از فرد در برابر سرطان پروستات با ریسک بالا محافظت کند. 

تاثیر خودارضایی در سرطان پروستات

یک مطالعه به مدت 18 سال، 32000 مرد را تحت نظر داشت. این مطالعه نشان داد که مردانی که بیشترین میزان انزال را داشتند (حداقل 21 بار در ماه) در مقایسه با کسانی که 4 تا 7 بار در ماه انزال داشتند، 20 درصد احتمال کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات داشتند. هر چه تعداد انزال در ماه بیشتر می شد، خطر ابتلا به سرطان پروستات کاهش می یافت. مطالعات دیگری نشان داده اند که میزان انزال هیچ تاثیری بر میزان ابتلا به سرطان پروستات ندارد.

احتمال دارد انزال با خارج کردن مواد سمی مضر که در مایع منی جمع می شوند، از پروستات محافظت کند. همچنین این احتمال وجود دارد که انزال در واقع از فرد در برابر سرطان پروستات محافظت نکند. مردانی که انزال بیشتری دارند، ممکن است عادات سبک زندگی سالم تری داشته باشند که احتمال ابتلای آنها به این بیماری را کاهش می دهد. علاوه بر این، انزال ممکن است فقط خطر ابتلا را در مردان گروه های سنی خاصی کاهش دهد.

در نهایت، برای اینکه بدانیم آیا انزال بیشتر خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش می دهد یا خیر، نیاز به تحقیقات بیشتری است.

نتیجه تحقیقات دانشمندان در هاروارد در رابطه بین انزال و سرطان پروستات

مطالعه پیگیری متخصصان سلامت، از سال ۱۹۸۶ در حال جمع آوری اطلاعات در مورد گروه بزرگی از داوطلبان بوده است. همه مردان این مطالعه، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی از جمله دندانپزشکان، داروسازان، دامپزشکان، اپتومتریست ها، چشم پزشکان و متخصصان پا هستند. اکثر آنها سفیدپوست هستند. در سال ۱۹۹۲، ۲۹۳۴۲ مرد بین سنین ۴۶ تا ۸۱ سال، اطلاعاتی در مورد میانگین تعداد انزال در ماه در اوایل بزرگسالی (سن ۲۰-۲۹)، میانسالی (۴۰-۴۹) و در آخرین سال را ارائه کردند. انزال شامل رابطه جنسی، احتلام و استمنا می شود. داوطلبان تا پایان مطالعه در سال ۲۰۰۰، هر دو سال یکبار داده های جامع سلامتی و سبک زندگی را ارائه می کردند.

دانشمندان هیچ مدرکی پیدا نکردند که انزال مکرر، خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد. در مقایسه با مردانی که در طول زندگی خود 4 تا 7 انزال در ماه گزارش کردند، مردانی که 21 بار یا بیشتر در ماه انزال داشتند، از 31 درصد کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات برخوردار بودند. و حتی پس از در نظر گرفتن سایر عوامل سبک زندگی و دفعات انجام آزمایش PSA، نتایج در ارزیابی های آماری هیچ تغییری نکرد.

رابطه بین انزال و سرطان پروستات

رابطه بین انزال و سرطان پروستات

یک نکته بهداشتی که ممکن است برای بسیاری از آقایان خوشایند باشد:
رابطه جنسی بیشتر یا استمنا کردن بیشتر، ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد. تحقیقات نشان می دهد که هر چه مردان بیشتر انزال داشته باشند، احتمال ابتلای آنها به این بیماری کمتر است.

در طول سال ها، شواهدی مبنی بر ارتباط بین انزال و کاهش احتمال ابتلا به سرطان پروستات به طور فزاینده ای در حال افزایش بوده است. اما نتایج یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۱۶، محکم ترین مدرک را تا به امروز ارائه کرد. محققان از مردان خواستند به سوالاتی در مورد دفعات انزال پاسخ دهند. فرقی نمی‌کرد که انزال از طریق رابطه جنسی، استمنا یا احتلام باشد، همه این موارد در نظر گرفته شد. سپس آنها تقریباً 32000 نفر از این مردان را به مدت 18 سال تحت نظر گرفتند.

محققان دریافتند مردانی که بیشترین انزال را داشتند (حداقل 21 بار در ماه) در مقایسه با کسانی که انزال کمتری داشتند (4 تا 7 بار در ماه)، حدود 20 درصد احتمال کمتری برای ابتلا به سرطان پروستات داشتند. این موضوع در چندین گروه سنی صادق بود.

تعداد دقیق انزال مهم نبود. در واقع، هر چه مردان در یک ماه بیشتر انزال داشته باشند، احتمال ابتلای آنها به سرطان پروستات کمتر می شود.

چرا انزال ممکن است به سلامت پروستات کمک کند؟​

متخصصان مطمئن نیستند. برخی بر این باورند که انزال می تواند مواد شیمیایی مضری را که ممکن است در مایع منی انباشته شوند، خارج کند. در حالی که تحقیقات امیدوار کننده هستند، هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که دانشمندان باید یاد بگیرند. برخی از موارد قابل توجه:

دفعات انزال: آیا عدد جادویی 21 بار در ماه است؟ یا اینکه هر مقداری که بیشتر از میانگین باشد، مفید است؟ مطالعات بیشتری برای تعیین یک مقدار ایده آل مورد نیاز است.

نوع انزال: آیا تفاوتی بین انزال ناشی از رابطه جنسی و استمنا وجود دارد؟ مطالعات فعلی این تمایز را قائل نمی شوند.

سن: آیا انزال در سنین پایین‌تر بیشترین تأثیر را دارد یا اینکه در طول زندگی فرد مفید است؟

نوع سرطان پروستات: آیا انزال بر خطر ابتلا به همه انواع سرطان پروستات تأثیر می گذارد یا فقط بر برخی از انواع آن؟

سبک زندگی: آیا مردانی که بیشتر انزال دارند، به طور کلی سبک زندگی سالم تری دارند و این عامل بر سلامت پروستات آن ها تاثیرگذار است؟

آیا قطعا انزال از سرطان پروستات جلوگیری میکند؟

هیچ مدرکی قطعی وجود ندارد که نشان دهد انزال واقعا منجر به کاهش شانس ابتلا به سرطان پروستات شود. در حال حاضر، پزشکان فقط می دانند که این دو با هم مرتبط هستند. ممکن است مردانی که انزال بیشتری دارند، تمایل به داشتن عادات سالم دیگری داشته باشند که احتمال ابتلا به سرطان پروستات را در آنها کاهش می دهد.
به نظر نمی رسد انزال از فرد در برابر کشنده ترین یا پیشرفته ترین انواع سرطان پروستات محافظت کند. متخصصان دلیل آن را نمی دانند.
دانشمندان نمی دانند که آیا انزال در حین رابطه جنسی نسبت به استمنا، فواید یکسانی به همراه دارد یا خیر. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که ترکیب مایع منی برای هر کدام متفاوت است. به عنوان مثال، مایع منی در هنگام رابطه جنسی حاوی سطوح بالاتری از اسپرم و برخی مواد سمی است. این امکان وجود دارد که این عوامل بتوانند در احتمال ابتلای مرد به سرطان پروستات تأثیر بگذارند.

انزال چقدر خطر ابتلا به سرطان پروستات کاهش می یابد؟

یک مطالعه 18 ساله هاروارد روی تقریباً 30000 متخصص سلامت، نشان داد که خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که 21 بار در ماه انزال داشتند، در مقایسه با مردانی که چهار تا هفت بار در ماه انزال داشتند، 20 درصد کاهش یافته است.

مطالعه مشابهی در استرالیا نشان داد که با انزال هفتگی، خطر ابتلا به سرطان پروستات تا 36 درصد کاهش می یابد.

خطر ابتلا به سرطان پروستات

آیا شما در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستید؟

سرطان پروستات دومین سرطان شایع در بین مردان است. (سرطان پوست شایع ترین سرطان است). در ایالات متحده، از هر هفت مرد، یک نفر در مقطعی از زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا خواهد شد.

عوامل خطر سرطان پروستات

عوامل زیر بر خطر ابتلا به سرطان پروستات تأثیر می گذارد:

سن: مردان بالای 50 سال در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پروستات هستند.

نژاد: سرطان پروستات در بین مردان آفریقایی-آمریکایی شایع تر است.

ژنتیک: اگر یکی از بستگان نزدیک سابقه سرطان پروستات داشته باشد، خطر ابتلای شما بیشتر است.

وزن: چاقی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات پیشرفته را افزایش دهد.

سطح فعالیت: عدم تحرک فیزیکی در برخی مردان باعث افزایش خطر می شود.

رژیم غذایی: رژیم غذایی سرشار از چربی حیوانی و لبنیات و کم فیبر، میوه و سبزیجات ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.

قد: مردان قد بلند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات باشند.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض عامل نارنجی (Agent Orange) خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهد.

اگر با 30 زن یا بیشتر رابطه جنسی داشته اید یا به بیماری های مقاربتی مبتلا شده اید، ممکن است خطر ابتلا در شما افزایش یابد. این ممکن است به دلیل عادات جنسی شما باشد. از طرف دیگر، ممکن است به دلیل سطوح بالاتر هورمون های مردانه، میل جنسی قویتری داشته باشید که می تواند یک عامل خطر باشد.

سرطان پروستات و رابطه زناشویی

سرطان پروستات و درمان‌های آن می‌توانند بر زندگی زناشویی و روابط جنسی تأثیر بگذارند. این تأثیرات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

  • اختلال نعوظ: شایع‌ترین عارضه جانبی سرطان پروستات و درمان‌های آن، اختلال نعوظ است. جراحی، پرتودرمانی و هورمون درمانی می‌توانند به اعصاب و عروق خونی که برای نعوظ ضروری هستند، آسیب برسانند.
  • کاهش میل جنسی: هورمون درمانی می‌تواند باعث کاهش سطح تستوسترون شود که منجر به کاهش میل جنسی می‌شود.
  • مشکلات انزال: جراحی و پرتودرمانی می‌توانند باعث مشکلاتی در انزال، مانند انزال خشک یا انزال دردناک شوند.
  • بی‌اختیاری ادرار: جراحی پروستات می‌تواند باعث بی‌اختیاری ادرار شود، که می‌تواند بر روابط جنسی تأثیر بگذارد.
  • تغییرات در اندازه یا شکل آلت تناسلی: جراحی و پرتودرمانی می‌توانند باعث کوتاه شدن یا خمیدگی آلت تناسلی شوند.

راه های کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات

علل سرطان پروستات ناشناخته است. اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد رژیم غذایی و سبک زندگی سالم ممکن است تا حدودی از فرد محافظت کند. اقداماتی که می توانید انجام دهید عبارتند از:

کاهش مصرف گوشت قرمز، چربی های حیوانی و چربی های لبنی: با کاهش مصرف این مواد در رژیم غذایی می توانید به سلامت پروستات خود کمک کنید.

اضافه کردن میوه و سبزیجات بیشتر به رژیم غذایی: میوه و سبزیجات سرشار از آنتی اکسیدان ها و مواد مغذی هستند که می توانند به طور کلی به سلامت شما کمک کنند و ممکن است در برابر برخی سرطان ها از جمله سرطان پروستات محافظت کنند.

مصرف منظم آسپرین در مردان مبتلا به سرطان پروستات: مطالعات نشان داده اند که مصرف منظم آسپرین در برخی موارد ممکن است روند پیشرفت سرطان پروستات را کند کند. با این حال، مهم است که در مورد مصرف آسپرین با پزشک خود مشورت کنید، زیرا برای همه افراد مناسب نیست و می تواند عوارض جانبی داشته باشد.

رابطه جنسی و سرطان پروستات

عوارض احتمالی سرطان پروستات بر رابطه جنسی

سرطان پروستات شایع ترین سرطان در بین مردان است. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً از هر 7 مرد، 1 نفر در طول زندگی خود به سرطان پروستات مبتلا می شود. سرطان پروستات بر غده ای به شکل گردو که مجرای ادرار را در مردان احاطه کرده است، تأثیر می گذارد.

درمان هایی مانند جراحی سرطان پروستات، پرتودرمانی سرطان پروستات و هورمون درمانی سرطان پروستات برای برداشتن یا از بین بردن سرطان انجام می شود. با این حال، همه این درمان ها می توانند عوارض جانبی جنسی داشته باشند. این عوارض می تواند شامل مشکل در نعوظ، ارگاسم و بچه دار شدن باشد.

درمان سرطان پروستات چگونه بر میل جنسی من تأثیر می گذارد؟

سرطان پروستات ممکن است میل جنسی شما را کاهش دهد. دانستن اینکه سرطان دارید و درمان را انجام می دهید، می تواند باعث شود که برای داشتن رابطه جنسی بیش از حد مضطرب شوید.

هورمون درمانی مورد استفاده برای درمان سرطان پروستات نیز می تواند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارد. این درمان با کاهش سطح تستوسترون در بدن، رشد سرطان پروستات را کند می کند. برای داشتن میل جنسی سالم به تستوسترون نیاز دارید. هورمون درمانی همچنین می تواند با افزایش وزن یا بزرگ شدن بافت سینه بر عزت نفس و میل جنسی شما تأثیر بگذارد. اگر سطح هورمون شما پایین باشد، پزشک ممکن است بتواند برای بازگرداندن آنها به حالت طبیعی، درمان جایگزین تستوسترون تجویز کند. این بستگی به برنامه کلی درمان سرطان شما دارد.

درمان سرطان پروستات چگونه بر اندام های جنسی من تأثیر می گذارد؟

برخی از مردان پس از درمان سرطان پروستات متوجه می شوند که آلت تناسلی آنها کمی کوچکتر شده است. در مطالعه‌ای در سال 2013، حدود 3 درصد از شرکت‌کنندگان گزارش دادند که بعد از برداشتن پروستات رادیکال یا پرتودرمانی به همراه هورمون درمانی، اندازه آلت تناسلی آنها کاهش یافته است. این مردان گفتند که آلت تناسلی کوچکتر آنها بر روابط و رضایت آنها از زندگی تأثیر می گذارد.

برای مردانی که این را تجربه می کنند، تغییر اندازه معمولاً نیم اینچ یا کمتر است. این کاهش اندازه ممکن است به دلیل کوچک شدن بافت های آلت تناسلی باشد. این بافت ها ممکن است به دلیل آسیب عصبی و عروق خونی کوچک شوند.

اگر نگران این عارضه جانبی هستید، از پزشک خود در مورد مصرف دارویی برای اختلال نعوظ (ED) مانند سیالیس یا ویاگرا سوال کنید. افزایش جریان خون ناشی از این داروها ممکن است به جلوگیری از کوچکتر شدن آلت تناسلی شما کمک کند. آنها همچنین به کسب و حفظ نعوظ کمک خواهند کرد.

 

بهترین روش درمان سرطان پروستات

آیا درمان سرطان پروستات باعث اختلال نعوظ می شود؟

هنگامی که از نظر جنسی هیجان زده هستید، اعصاب باعث می شوند که بافت های آلت تناسلی شما شل شوند و اجازه می دهند خون به داخل اندام جریان یابد. اعصابی که نعوظ را کنترل می کنند بسیار ظریف هستند. جراحی یا پرتودرمانی برای سرطان پروستات ممکن است به اندازه کافی به آنها آسیب برساند که باعث ED شود. وقتی ED دارید، نمی توانید نعوظ داشته باشید یا حفظ کنید.

پروستاتکتومی رادیکال یک عمل جراحی برای برداشتن غده پروستات است. هنگامی که جراح شما غده را خارج می کند، ممکن است به اعصاب و رگ های خونی که در امتداد آن قرار دارند آسیب برساند. اگر به اندازه کافی آسیب دیده باشند، پس از انجام این عمل نمی توانید نعوظ داشته باشید.

امروزه، پزشکان می‌توانند جراحی‌های حفظ اعصاب را انجام دهند که به جلوگیری از ED دائمی کمک می‌کند. جراح شما همچنان می تواند آن اعصاب و رگ های خونی را لمس کند و به عنوان یک عارضه جانبی موقت باعث ED شود. بسیاری از مردان برای چند هفته، ماه یا حتی سال‌ها پس از عمل خود برای نعوظ مشکل دارند.

پرتودرمانی همچنین به عروق خونی و اعصابی که نعوظ را کنترل می کنند آسیب می رساند. بیش از نیمی از مردانی که برای سرطان پروستات رادیواکتیو می کنند، پس از آن ED را تجربه می کنند. در برخی از مردان، این علامت با گذشت زمان بهبود می یابد. گاهی اوقات عوارض جانبی پرتو تا چند ماه پس از درمان ظاهر نمی شود. اگر ED دیر شروع شود، ممکن است به اندازه کافی از بین نرود.

چند درمان می تواند به ED کمک کند تا زمانی که بتوانید دوباره نعوظ داشته باشید.

سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) و واردنافیل (لویترا) داروهایی هستند که عضلات آلت تناسلی شما را شل می کنند تا بتوانید نعوظ داشته باشید. حدود 75 درصد از مردانی که تحت عمل جراحی پروستاتکتومی یا پرتوهای بدون عصب قرار گرفته اند، می توانند با این داروها نعوظ داشته باشند. اگر مشکلات قلبی دارید یا از آلفا بلوکرها برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات استفاده می کنید، قبل از مصرف با پزشک خود صحبت کنید زیرا این داروها ممکن است برای شما خطرناک باشند.

درمان های اضافی شامل موارد زیر است:

MUSE یک داروی شیاف است که شما با اپلیکاتور در مجرای ادرار خود قرار می دهید. این اجازه می دهد تا خون بیشتری به آلت تناسلی شما جریان یابد.
پمپ خلاء دستگاهی است که خون را وارد آلت تناسلی می کند تا نعوظ ایجاد کند. هنگامی که آلت تناسلی شما سفت شد، یک حلقه لاستیکی در اطراف پایه قرار می دهید تا نعوظ را حفظ کنید.
تزریق آلت تناسلی، شات‌هایی هستند که خودتان به قاعده آلت تناسلی‌تان وارد می‌کنید. این دارو خون را وارد آلت تناسلی شما می کند تا بتوانید نعوظ داشته باشید.
اگر این درمان‌های ED جواب نداد، می‌توانید برای قرار دادن ایمپلنت در داخل آلت تناسلی خود جراحی کنید. سپس، هنگامی که دکمه ای را فشار می دهید، مایع از پمپی که در داخل کیسه بیضه شما قرار داده شده به آلت تناسلی می ریزد و نعوظ ایجاد می کند.

سرطان پروستات و باروری

درمان سرطان پروستات چگونه بر توانایی من برای ارگاسم یا باروری من تأثیر می گذارد؟

جراحی سرطان پروستات می تواند هم بر ارگاسم و هم توانایی شما برای بچه دار شدن تأثیر بگذارد. غده پروستات به طور معمول مایعی به نام مایع منی را به اسپرم اضافه می کند تا آن را تغذیه و از آن محافظت کند. بعد از جراحی دیگر منی تولید نمی کنید، به این معنی که ارگاسم شما خشک خواهد شد. پرتودرمانی همچنین می‌تواند میزان مایعی که انزال می‌کنید را کاهش دهد. بدون منی، نمی توانید فرزندی داشته باشید. اگر در مورد باروری نگران هستید، می توانید اسپرم خود را قبل از جراحی ذخیره کنید.

پس از جراحی، ارگاسم نیز متفاوت خواهد بود. قبل از اینکه به ارگاسم برسید، آن حس طبیعی را نخواهید داشت. با این حال، شما همچنان می توانید احساس لذت کنید.

نکاتی برای صحبت کردن با همسرتان
کمتر تمایل به داشتن رابطه جنسی یا داشتن مشکل در نعوظ ممکن است بر روابط شما تأثیر بگذارد. سعی کنید تا جایی که می توانید با شریک زندگی خود رک باشید. در اینجا چند نکته وجود دارد:

شریک زندگی خود را با خود به ملاقات پزشک ببرید. بخشی از گفتگو ممکن است به آنها کمک کند تا آنچه را که تجربه می کنید درک کنند.
به نگرانی های شریک زندگی خود نیز گوش دهید. به یاد داشته باشید که این موضوع هر دوی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
به یک درمانگر جنسی مراجعه کنید تا به شما در حل مشکلاتی که بر زندگی جنسی شما تأثیر می گذارد کمک کند.
اگر رابطه جنسی در حال حاضر یک مشکل است، ممکن است به روش های دیگری همدیگر را از نظر جنسی برآورده کنید. در آغوش گرفتن، بوسیدن و نوازش کردن نیز می تواند لذت بخش باشد.

عوارض درمان سرطان پروستات بر رابطه جنسی

عوارض جانبی جنسی ناشی از درمان سرطان پروستات اغلب موقتی هستند، به خصوص اگر پزشک شما از جراحی محافظ اعصاب استفاده کرده باشد. در حالی که بدن شما بهبود می یابد، می توانید چند چیز را برای حفظ زندگی جنسی خود امتحان کنید:

فوراً به پزشک خود در مورد مشکلات جنسی که دارید اطلاع دهید. اگرچه صحبت کردن در مورد رابطه جنسی می تواند سخت باشد، اما باز و صادق بودن به شما کمک می کند تا درمان مورد نیاز خود را دریافت کنید.
به یک درمانگر مراجعه کنید. زوج درمانی می تواند به شما و همسرتان کمک کند تا مسائل جنسی را درک کرده و با آنها مقابله کنید.
با ورزش کردن، داشتن یک رژیم غذایی متعادل، کاهش استرس و خواب کافی از خود مراقبت کنید. به نظر رسیدن و احساس بهترین حالت، عزت نفس و خلق و خوی شما را تقویت می کند.

خلاصه

رابطه جنسی و استمنا از جنبه های مختلف برای شما مفید هستند. آنها می توانند استرس را کاهش داده و به داشتن قلبی سالم کمک کنند. بسیاری از مردان بعد از رابطه جنسی سریعتر به خواب می‌روند و خواب عمیق‌تری دارند. همچنین، انزال مکرر، به خصوص برای مردان بالای ۵۰ سال، ممکن است تا حدودی از شما در برابر سرطان پروستات محافظت کند.

محققان هنوز در حال بررسی ارتباط بین انزال و سلامت پروستات هستند. بنابراین، پزشکان هنوز آمادگی تجویز “رابطه جنسی بیشتر!” را ندارند. اما از آنجایی که استمنا و رابطه جنسی ایمن به احتمال زیاد مشکلی برای سلامتی شما ایجاد نمی کنند، احتمالا انجام بیشتر آنها ضرری ندارد.

منبع1

منبع2

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *