پاسخ متخصص رادیوتراپی در تهران به سوالات متداول شما – بخش چهارم

متخصص رادیوتراپی در تهران پاسخ می دهد: قبل، حین و بعد از پرتودرمانی چه باید کرد ؟

در طول درمان

در بخش قبل توضیح داده شد که طی جلسات رادیوتراپی چه اتفاقی می افتد. در این مطلب به ادامه مبحث می پردازیم.

به محض قرارگیری صحیح روی تخت درمان، درمانگر اتاق را ترک می کند و به اتاق کنترل در مجاورت همان اتاق می رود تا هنگام تابش اشعه موقعیت شما را بر روی صفحه تلویزیون کنترل کند. در اتاق درمان میکروفون وجود دارد بنابراین در صورت لزوم همیشه می توانید با درمانگر صحبت کنید. در صورت احساس  ناراحتی شدید می توانید دستگاه را در هر زمان متوقف کرد. در حین رادیوتراپی تخت درمان و بازوی اصلی بالای تخت حرکت می کند تا پرتو به هدف مورد نظر هدایت شود. دستگاه ممکن است در حین درمان صداهایی ایجاد کند که به نظر شبیه کلیک کردن ، ضربه زدن یا چرخاندن است ، اما جای نگرانی نیست و همه جزئیات پرتودرمانی در همه زمان ها به طور دقیق کنترل می شود.

تیم پرتودرمانی به منظور کاهش دوز بافت های طبیعی اطراف تومور، پرتودرمانی را به دقت تنظیم می کند. با این وجود، اشعه بر برخی سلول های سالم تأثیر می گذارد. در روش های معمول پرتودرمانی (روشهای غیر از SRS وSBRT) پس از انجام پنج جلسه درمان، دو روز استراحت خواهد داشت و این روزهای استراحت به بافتهای سالم شما این امکان را می دهد تا بسیاری از اثرات تخریبی ناشی از اشعه را ترمیم کنند ، در حالی که سلول های سرطانی به احتمال زیاد از این تغییرات جان سالم به در نمی برند.

اگر به هر دلیلی درمان شما به مدت یک یا دو روز قطع شد، نگران نباشید. این درمان های از دست رفته، به کمک افزودن تعداد جلسات درمانی در پایان، یا افزایش مدت درمان جلسات باقیمانده جبران می شود. البته سعی کنید به موقع در جلسات درمان شرکت کنید و هیچ یک از جلسات خود را از دست ندهید. مدت زمان گذراندن در اتاق درمان بسته به نوع درمان ممکن است متفاوت باشد ، اما به طور کلی بین 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. اغلب نیازی به بستری کردن بیمار نیست و حتی بسیاری از بیماران، می توانند به انجام کارهای روزمره عادی ادامه دهند.

انکولوژیست پرتوی شما درمان روزانه شما را کنترل می کند و ممکن است دوز تابش شما را براساس این مشاهدات تغییر دهد. همچنین ، پزشک ممکن است آزمایش خون، تصویر برداری و سایر آزمایشات را برای دیدن نحوه واکنش بدن شما به درمان درخواست کند. اگر تومور به طور قابل توجهی کوچک شود ، ممکن است سی تی اسکن مجدد برای شبیه سازی دیگری لازم باشد. این به سرطان شناس پرتوی شما اجازه می دهد تا درمان را برای از بین بردن بقیه تومور و حفظ بافت طبیعی، تغییر دهد.

بررسی وضعیت هفتگی

در طول رادیوتراپی ، انکولوژیست پرتوی شما به طور منظم درمان شما را بررسی کرده و اگر عارضه ای رخ دهد جهت درمان آن دارو تجویز می کند، با پیشرفت درمان، بسته به پاسخ یا واکنش شما به درمان ، پزشک ممکن است در برنامه یا برنامه درمانی تغییراتی ایجاد کند. تیم پرتودرمانی شما بطور منظم پرونده شما را بررسی می کنند تا اطمینان حاصل شود که درمان شما طبق برنامه پیش رفته است. ممکن است هر هفته آزمایش خون از شما گرفته شود و وضعیت گلبولهای خونی یا عملکرد کبد و کلیه بررسی شود.

فیلم های اشعه هفتگی

در طول دوره درمان شما ، صحت موقعیت قرارگیری شما روی تخت درمان به طور منظم با استفاده از خود پرتو درمانی تأیید می شود. این تصاویر (به نام فیلم های تأیید پورتال) (EPID) نشان دهنده تضمین کیفیت درمان هستند، اما وضعیت خود تومور را ارزیابی نکرده و جهت ارزیابی پاسخ به درمان، قابل استفاده نیستند.

براکی تراپی

براکی تراپی به قرار دادن منابع رادیواکتیو داخل یا در کنار تومور گفته می شود. واژه براکی تراپی از واژه یونانی “brachy” به معنی فاصله کوتاه گرفته شده است. در طی براکی تراپی ، ممکن است منابع رادیواکتیو به طور دائم یا تنها به طور موقت ، بسته به سرطان شما در محل خود قرار بگیرند. برای موقعیت یابی دقیق منابع ، از کاتتر یا اپلیکاتورهای ویژه ای استفاده می شود.

دو روش اصلی براکی تراپی وجود دارد : درمان درون حفره ای و درمان بینابینی. در درمان داخل حفره ای ، منابع رادیواکتیو در فضایی نزدیک به محل تومور قرار می گیرند ، مانند دهانه رحم یا واژن. در درمان بینابینی ، منابع رادیواکتیو مستقیماً در بافت ها قرار می گیرند ، مانند پروستات.

بعضی اوقات براکی تراپی به بیهوشی و مدت کوتاهی بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد. بیمارانی که ایمپلنت دائمی دارند ممکن است در ابتدا محدودیت هایی داشته باشند و سپس می توانند به فعالیت های عادی خود برگردند. کاشت های موقت برای چند ساعت یا چند روز در داخل بدن شما باقی می ماند. در حالی که کاتتر ها در محل خود هستند ، شما در یک اتاق خصوصی اقامت خواهید داشت. پزشکان ، پرستاران و سایر کادر پزشکی همچنان از شما مراقبت خواهند کرد ، همچنین آنها اقدامات احتیاطی ویژه ای را برای محدود کردن قرار گیری در معرض اشعه انجام می دهند. دستگاه هایی به نام دستگاه های بارگیری با سرعت تجویز دوز بالا، به انکولوژیست های پرتوی اجازه می دهند تا به سرعت (در حدود 10 تا 20 دقیقه) درمان  را انجام دهند. منابع رادیواکتیو از طریق لوله های کوچکی به نام کاتتر به تومور منتقل می شوند و برای مدت زمان خاصی که توسط انکولوژیست پرتوی شما تعیین میشود در داخل بدن باقی میمانند. ممکن است کمی بعد از انجام این روش بتوانید به خانه بروید. بسته به منطقه تحت درمان ، ممکن است چندین جلسه درمانی در طی چند روز یا هفته دریافت کنید.

اکثر بیماران در طی براکی تراپی احساس ناراحتی می کنند. گاهی از یک اپلیکاتور جهت ثابت نگهداشتن منبع رادیواکتیو استفاده میشود و این اپلیکاتور ممکن است سبب احساس ناراحتی شود که البته داروهایی وجود دارند که می توانند این ناراحتی را برطرف کنند. همچنین اگر در اثر بیهوشی احساس ضعف یا سستی کردید ، انکولوژیست پرتوی می تواند برای شما دارو تجویز کند. بسته به نوع براکی تراپی که دریافت می کنید ، ممکن است لازم باشد برخی از اقدامات احتیاطی را پس از اتمام درمان انجام دهید ، به ویژه اگر قصد دارید در اطراف کودکان خردسال یا زنان باردار باشید. در مورد هر چیز خاصی که باید بدانید از انکولوژیست پرتوی یا پرستار پرتودرمانی خود سوال کنید.

روزهای بعد از پرتودرمانی

پیگیری

پس از اتمام درمان، جهت ویزیتهای بعدی برنامه ریزی می شود تا انکولوژیست پرتوی شما اطمینان حاصل کند که بهبودی شما به طور عادی پیش می رود و می تواند وضعیت سلامتی شما را کنترل کند. ممکن است انکولوژیست پرتوی شما آزمایش های تشخیصی دیگری را نیز درخواست کند. گزارشات مربوط به درمان شما ممکن است به پزشکان دیگری که در درمان سرطان شما کمک می کنند نیز ارسال شود. هرچه زمان می گذرد ، تعداد دفعات مراجعه به انکولوژیست پرتوی شما کاهش می یابد. با این حال ، باید بدانید که در صورت نیاز به مشاوره، تیم انکولوژی پرتوئی شما همیشه در دسترس خواهد بود.

برای ادامه مطلب کلیک کنید.