آیا فیبروم سرطان رحم است؟
آیا فیبروم سرطان رحم است؟ خیر، فیبروم‌ها، که لیومیوم‌های رحمی نیز نامیده می‌شوند، تومورهای غیرسرطانی هستند که در داخل یا روی دیواره‌های عضلانی رحم ایجاد می‌شوند. آنها معمولاً در افراد در سنین باروری رخ می‌دهند و اندازه آنها میتواند از رشدهای کوچک به اندازه نخود تا تومورهای بزرگی که می‌توانند شکل رحم را تغییر دهند، متفاوت باشد.
سرطان رحم شایع‌ترین نوع سرطان‌های زنانه (ژینیکولوژیک) است. معمولاً در افرادی که یائسه شده‌اند یا در دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی خود هستند رخ می‌دهد، اگرچه میتواند در هر سنی اتفاق بیفتد.
درمان سرطان با رادیوتراپی فوق تخصصی توسط دکتر احسان کرباسی متخصص پرتودرمانی
جهت رزرو نوبت تماس بگیرید: 88627420-021
این مقاله به تفاوت‌های بین سرطان رحم و فیبروم‌ها از نظر ویژگی‌های بالینی، علائم، روش‌های تشخیصی، درمان‌ها و چشم‌انداز می‌پردازد. همچنین به برخی سوالات متداول پاسخ می‌دهد.
آیا فیبروم میتواند به سرطان رحم تبدیل شود؟
خیر، فیبروم‌های رحمی (که لیومیوم هم نامیده می‌شوند) تومورهای خوش‌خیم (غیرسرطانی) هستند و به سرطان رحم تبدیل نمی‌شوند.
سرطان رحم (که معمولاً از لایه داخلی رحم یعنی آندومتر شروع می‌شود) و فیبروم‌ها (که از عضله رحم منشأ می‌گیرند) دو بیماری کاملاً متفاوت هستند. بر اساس اطلاعات پزشکی موجود و متون ارائه شده، فیبروم‌ها خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی‌دهند و ماهیت آنها سرطانی نمی‌شود.
چگونه تفاوت فیبروم و سرطان رحم را تشخیص دهیم
تفاوت اصلی بین سرطان رحم و فیبروم‌ها این است که سرطان رحم شامل ایجاد یک تومور سرطانی است، در حالی که فیبروم‌ها تومورهای غیرسرطانی (خوش‌خیم) هستند.
این بدان معناست که سلول‌های سرطان رحم می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند (متاستاز دهند)، در حالی که فیبروم‌ها نمی‌توانند.
علائم فیبروم و سرطان رحم
علائم نیز ممکن است بین این دو وضعیت متفاوت باشد.
سرطان رحم ممکن است باعث موارد زیر شود:
- خونریزی غیرطبیعی واژینال
- تغییرات در ترشحات واژینال
- درد یا فشار لگنی
فیبروم‌ها معمولاً بیشتر باعث موارد زیر می‌شوند:
- خونریزی شدید یا طولانی‌مدت قاعدگی
- تکرر ادرار
- فشار روی رکتوم (راست‌روده)
سنی که این شرایط معمولاً در آن رخ می‌دهند نیز میتواند یک عامل متمایز کننده باشد. سرطان رحم معمولاً در افراد یائسه در دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی رخ می‌دهد، در حالی که فیبروم‌ها در افراد در سنین باروری رخ می‌دهند.
ویژگی‌های بالینی سرطان رحم و فیبروم
ویژگی‌های بالینی اضافی ممکن است به تمایز بین سرطان رحم و فیبروم‌ها کمک کند.
به عنوان مثال، سرطان رحم عمدتاً لایه پوششی رحم (آندومتر) و عضلات را درگیر می‌کند، در حالی که فیبروم‌ها در داخل دیواره‌های عضلانی رحم ایجاد می‌شوند.
تومورهای سرطان رحم همچنین تمایل به رشد سریع دارند و می‌توانند بزرگ شوند، مگر اینکه فرد سرطان درجه پایین داشته باشد. از سوی دیگر، فیبروم‌ها ممکن است برای مدت طولانی کوچک باقی بمانند. آنها ممکن است ناگهانی و سریع رشد کنند یا به آرامی طی چندین سال رشد کنند.
مقایسه علائم سرطان رحم و فیبروم
بر اساس تحقیقات سال ۲۰۱۸، درصدهای زیر از افراد مبتلا به سرطان رحم یا فیبروم با علائم زیر مراجعه کرده‌اند:
علامت سرطان رحم و فیبروم
مطابق با مطالعات قبلی، محققان تفاوت معنی‌داری در تعداد افرادی که درد یا فشار را تجربه کرده‌اند، پیدا نکردند. با این حال، علائم خونریزی بین افراد مبتلا به سرطان رحم در مقابل افراد مبتلا به فیبروم، متفاوت بود.
تشخیص سرطان رحم و فیبروم
پزشکان از روش‌های مختلفی برای تشخیص هر یک از این شرایط استفاده می‌کنند.
سرطان رحم
پزشکان ممکن است از روش‌های تشخیصی مختلفی برای تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به سرطان رحم است یا خیر، استفاده کنند، از جمله:
- ارزیابی سابقه پزشکی
- معاینه لگن
- سونوگرافی لگن یا ترانس‌واژینال
- بیوپسی آندومتر (نمونه‌برداری از پوشش داخلی رحم)
- هیستروسکوپی (دیدن داخل رحم با دوربین)
- اتساع و کورتاژ (D&C)، که شامل برداشتن بافت از رحم است
- سیستوسکوپی، که معاینه مثانه است
- پروکتوسکوپی، که ارزیابی رکتوم و مقعد است
اگر پزشک مشکوک باشد که سرطان به جاهای دیگر بدن گسترش یافته است، ممکن است آزمایش‌های اضافی انجام شود، مانند اسکن‌های زیر:
- سی‌تی اسکن (CT)
- ام‌آرآی (MRI)
- پِت اسکن (PET)
فیبروم‌ها
پزشکان ممکن است از روش‌های تشخیصی مشابهی برای تعیین اینکه آیا فرد مبتلا به فیبروم است یا خیر، استفاده کنند، از جمله:
- سونوگرافی
- تصویربرداری ام‌آرآی (MRI) یا سی‌تی (CT)
- هیستروسکوپی
آنها همچنین ممکن است از موارد زیر استفاده کنند:
- لاپاراسکوپی برای معاینه لگن
- هیستروسالپنگوگرافی برای ارزیابی اندازه و شکل رحم
- سونوهیستروگرافی، که شامل وارد کردن مایع برای به دست آوردن تصویر واضح از رحم است
درمان سرطان رحم و فیبروم
گزینه‌های درمانی برای این دو وضعیت متفاوت خواهد بود.
درمان سرطان رحم
درمانی که پزشک برای سرطان رحم توصیه می‌کند به مرحله سرطان بستگی دارد.
پزشکان ممکن است هیسترکتومی (برداشتن رحم) را برای سرطان در مراحل اولیه توصیه کنند. سرطان پیشرفته‌تر ممکن است به ترکیبی از موارد زیر نیاز داشته باشد:
- جراحی
- پرتودرمانی
- شیمی‌درمانی
درمان فیبروم‌ها
پزشکان همچنین درمان‌های فیبروم را بر اساس علائمی که فرد تجربه می‌کند، انتخاب خواهند کرد.
آنها ممکن است از داروها استفاده کنند، از جمله:
- آگونیست‌های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH)، مانند Zoladex
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)
- قرص‌های ضد بارداری و سایر انواع روش‌های هورمونی پیشگیری از بارداری
برخی افراد ممکن است برای برداشتن فیبروم‌ها به جراحی نیاز داشته باشند، مانند میومکتومی (برداشتن فقط فیبروم) یا هیسترکتومی (برداشتن رحم).
چشم‌انداز (پیش‌آگهی) سرطان رحم و فیبروم
چشم‌انداز برای فرد مبتلا به هر یک از این شرایط ممکن است متفاوت باشد.
سرطان رحم
چشم‌انداز برای افراد مبتلا به سرطان رحم به طور کلی به مرحله سرطان در زمان تشخیص بستگی دارد. سرطان در مراحل اولیه بسیار قابل درمان است، با میزان بقای ۵ ساله بیش از ۹۰٪. میزان بقای ۵ ساله برای سرطان در مراحل پیشرفته بسیار پایین‌تر است.
با این حال، سرطان هر فرد منحصر به فرد است و عوامل زیادی می‌توانند بر آن تأثیر بگذارند. در نهایت، چشم‌انداز فقط یک پیش‌بینی آگاهانه است.
فیبروم‌ها
فیبروم‌ها خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی‌دهند و معمولاً مشکلات سلامتی طولانی‌مدت ایجاد نمی‌کنند. با این حال، ممکن است باعث ناراحتی شوند، مانند در طول دوره قاعدگی، و ممکن است باعث برخی عوارض در بارداری شوند.
خلاصه
سرطان رحم و فیبروم‌ها دو بیماری شایع هستند که می‌توانند رحم را تحت تأثیر قرار دهند. در حالی که هر دو می‌توانند منجر به علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی و درد لگن شوند، از نظر علل، سطح شدت و درمان بسیار متفاوت هستند.
افرادی که علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی یا درد لگن را تجربه می‌کنند باید با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنند تا علت را مشخص کرده و تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنند.
برای تمایز بین سرطان رحم و فیبروم‌ها، متخصصان پزشکی ممکن است نیاز به استفاده از ابزارهای تشخیصی مانند بیوپسی یا آزمایش‌های تصویربرداری مانند سی‌تی اسکن یا ام‌آرآی داشته باشند.
منبع: www.medicalnewstoday.com/articles/uterine-cancer-vs-fibroids#summary
سوالات متداول
تفاوت اصلی این است که سرطان رحم یک تومور بدخیم (سرطانی) است که سلول‌های آن می‌توانند به سایر نقاط بدن گسترش یابند (متاستاز دهند)، در حالی که فیبروم‌ها تومورهای خوش‌خیم (غیرسرطانی) هستند و قابلیت گسترش به سایر اندام‌ها را ندارند.
بله، به دلیل شباهت برخی علائم مانند خونریزی غیرطبیعی و درد لگن، گاهی ممکن است این دو وضعیت در ابتدا با هم اشتباه گرفته شوند. تشخیص دقیق نیازمند ارزیابی کامل پزشکی و آزمایش‌های تکمیلی است.
سونوگرافی در تشخیص هر دو بیماری کمک‌کننده است، اما به تنهایی نمی‌تواند به طور قطعی بین یک تومور فیبروم و یک تومور سرطانی رحم تمایز قائل شود. برای تشخیص قطعی اغلب به روش‌های دیگری مانند بیوپسی یا تصویربرداری‌های دقیق‌تر (MRI/CT) نیاز است.
شایع‌ترین علامت اولیه سرطان رحم، خونریزی غیرطبیعی واژینال است، به خصوص هرگونه خونریزی یا لکه‌بینی پس از یائسگی. این همچنین میتواند شامل خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی شدید یا طولانی‌مدت باشد. حدود ۹۰٪ مبتلایان این علامت را تجربه می‌کنند.
خونریزی پس از یائسگی و تغییر در ترشحات واژینال بیشتر در سرطان رحم دیده می‌شود. در مقابل، خونریزی شدید و طولانی‌مدت قاعدگی، تکرر ادرار و فشار روی رکتوم بیشتر با فیبروم‌ها مرتبط است. درد یا فشار لگنی میتواند در هر دو حالت وجود داشته باشد.
سرطان رحم عمدتاً پس از یائسگی (معمولاً در دهه ۵۰ یا ۶۰ زندگی) رخ می‌دهد، در حالی که فیبروم‌ها بیشتر در سنین باروری (قبل از یائسگی) شایع هستند.
خیر، فیبروم‌ها تومورهای خوش‌خیم هستند و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی‌دهند و معمولاً به سرطان تبدیل نمی‌شوند.
هر دو ممکن است با معاینه لگن، سونوگرافی، MRI یا هیستروسکوپی بررسی شوند. اما برای تشخیص قطعی سرطان رحم، نمونه‌برداری از آندومتر (بیوپسی) ضروری است. برای بررسی فیبروم‌ها، روش‌هایی مانند لاپاراسکوپی یا هیستروسالپنگوگرافی نیز ممکن است استفاده شود.
درمان سرطان رحم به مرحله بیماری بستگی دارد و معمولاً شامل جراحی (اغلب هیسترکتومی)، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی است. درمان فیبروم‌ها به علائم بیمار بستگی دارد و میتواند شامل داروها (مانند داروهای هورمونی یا مسکن‌ها) یا جراحی (مانند میومکتومی برای برداشتن فیبروم یا هیسترکتومی) باشد.
پیش‌آگهی سرطان رحم کاملاً به مرحله تشخیص بستگی دارد؛ اگر زود تشخیص داده شود بسیار خوب است (بقا بالای ۹۰٪)، اما در مراحل پیشرفته ضعیف است. فیبروم‌ها معمولاً مشکلات طولانی‌مدت جدی ایجاد نمی‌کنند و تأثیری بر طول عمر ندارند، هرچند ممکن است باعث ناراحتی یا عوارض بارداری شوند.
