آزمایش های تشخیصی سرطان پوست
آزمایش اصلی برای تشخیص سرطان پوست، نمونه برداری (بیوپسی) از ناحیه است.
اگر نگران ناحیه غیر طبیعی پوست هستید، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید. پزشک عمومی شما ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد. یا اگر آموزش تخصصی را دیده باشند، ممکن است خودشان بیوپسی انجام دهند. برای آشنایی با سرطان پوست و بهترین دکتر سرطان پوست کلیک کنید.
آزمایش سرطان پوست
همیشه نمی توان تفاوت بین سرطان پوست و بیماری های پوستی غیر سرطانی را تشخیص داد. ممکن است پزشک مقداری روغن روی پوست شما بمالد و از درماتوسکوپ (مانند ذره بین) برای بررسی دقیق ناحیه استفاده کند. ما تست های تشخیصی سرطان پوست را در زیر به طور کامل توضیح خواهیم داد.
درماتوسکوپی:
این شامل استفاده از دستگاهی به نام درماتوسکوپ برای بررسی دقیق ضایعه مشکوک است. درماتوسکوپ می تواند به متخصص پوست کمک کند تا ساختارهای داخل ضایعه را با جزئیات بیشتری ببیند. در زیر تصاویری از درماتوسکوپ وجود دارد.
پزشک شما نمونه ای از پوست می گیرد تا متوجه شود که آیا سرطان پوست دارید یا خیر. ممکن است ابتدا از بی حسی موضعی استفاده کنید تا ناحیه را بی حس کند. این می تواند به اندازه ناحیه غیر طبیعی و محل آن بستگی داشته باشد. آنها نمونه را به آزمایشگاه می فرستند تا زیر میکروسکوپ بررسی شود.
معاینه با نور Wood:
این شامل تاباندن نور Wood بر روی پوست شما برای کمک به شناسایی ضایعات مشکوک است. نور Wood نوعی نور ماوراء بنفش است که می تواند باعث فلورسنس برخی از سلول های سرطانی شود.
بیوپسی:
این شامل برداشتن نمونه کوچکی از پوست مشکوک و بررسی آن در زیر میکروسکوپ برای سلول های سرطانی است. انواع مختلفی از بیوپسی وجود دارد، از جمله بیوپسی پانچ، بیوپسی برش و بیوپسی بی حسی.
انواع بیوپسی سرطان پوست
بیوپسی انواع مختلفی دارد که عبارتند از:
بیوپسی برشی
پزشک شما از یک چاقوی جراحی برای برداشتن یک قطعه کوچک از ناحیه غیر طبیعی استفاده می کند. ضخامت کامل پوست را از بین می برند. سپس ناحیه بسته را بخیه می زنند. بخیه ها حدود یک هفته باقی می مانند. ممکن است لازم باشد برای برداشتن آنها به کلینیک مراجعه کنید. یا ممکن است پزشک از بخیه های محلول استفاده کند که خود به خود حل می شوند.
بیوپسی اکسیزیونال
پزشک شما از یک چاقوی جراحی برای برداشتن کل ناحیه غیر طبیعی استفاده می کند. آنها همچنین مرزی از بافت سالم را از اطراف آن جدا می کنند. سپس ناحیه بسته را بخیه می زنند. بخیه ها حدود یک هفته باقی می مانند. ممکن است لازم باشد برای برداشتن آنها به کلینیک مراجعه کنید. یا ممکن است پزشک از بخیه های محلول استفاده کند که خود به خود حل می شوند.
بیوپسی پانچ
پزشک شما از ابزار خاصی برای گرفتن بیوپسی پانچ استفاده می کند. آنها یک دایره کوچک از ضخامت کامل پوست را از بین می برند. ممکن است برای بستن ناحیه به بخیه نیاز داشته باشید. یا اگر ناحیه کوچک باشد، ممکن است به آنها نیاز نداشته باشید، زیرا خود به خود خوب می شود. اگر بخیه ها را دارید، حدود یک هفته باقی می مانند. برای برداشتن آنها باید به کلینیک مراجعه کنید. یا ممکن است پزشک از بخیه های محلول استفاده کند که خود به خود حل می شوند.
بیوپسی اصلاح
پزشک شما از ابزاری برای تراشیدن (برش دادن) لایه بالایی پوست یا ضایعه استفاده می کند. آنها معمولاً از وسیله ای برای بستن رگ های خونی برای جلوگیری از هرگونه خونریزی (کوتریزاسیون) استفاده می کنند. زخم ایجاد دلمه می کند و بدون نیاز به بخیه بهبود می یابد.
نتایج بیوپسی سرطان پوست چقدر طول میکشد؟
حدود 2 تا 3 هفته طول می کشد تا نتایج بیوپسی شما به دست آید. معمولاً برای این موارد به پزشک عمومی یا متخصص پوست و پزشک هم شمارا به بهترین متخصص درمان سرطان پوست معرفی میکند.
اگر نمونه پوست حاوی هر گونه سلول سرطانی باشد، به درمان آن ناحیه نیاز دارید. به عنوان مثال، جراحی برای برداشتن کامل ناحیه، یا درمان های دیگر مانند پرتودرمانی سرطان پوست یا شیمی درمانی.
اگر بیوپسی اکسیزیونی داشته باشید ممکن است نیازی به درمان بیشتری نداشته باشید. در آزمایشگاه، پزشک متخصص (پاتولوژیست) نمونه را به دقت زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا از وجود مرزی از بافت پوست سالم در اطراف آن اطمینان حاصل کند. اگر بافت سالم کافی برداشته نشده باشد، به جراحی بیشتری نیاز خواهید داشت. این مهم است زیرا اگر سلول‌های سرطانی باقی بمانند، سرطان می‌تواند به رشد خود ادامه دهد.
تستهای سرطان پوست
شایع نیست که سرطان سلول پایه یا سنگفرشی به فراتر از پوست گسترش یابد. بنابراین ممکن است نیازی به آزمایش یا درمان بیشتری نداشته باشید. اگر سرطان پوست برای شما تشخیص داده شد و پزشکتان احساس کرد که غدد لنفاوی متورم یا بزرگ شده است، ممکن است بیوپسی غدد لنفاوی را انجام دهد. برای اطلاعات بیشتر درباره غربالگری سرطان پوست کلیک کنید.
بیوپسی غدد لنفاوی
اگر پزشکتان فکر کند که خطر گسترش سرطان از پوست به غدد لنفاوی وجود دارد، ممکن است بیوپسی غدد لنفاوی انجام دهید.
سی تی اسکن
سی تی اسکن (یا CAT) مخفف توموگرافی کامپیوتری است. این آزمایشی است که از اشعه ایکس و رایانه برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل بدن شما استفاده می کند.
اگر پزشک فکر کند سرطان شما ممکن است به غدد لنفاوی مجاور یا قسمت دیگری از بدن گسترش یافته باشد، ممکن است این آزمایش را انجام دهید. این به ندرت برای سرطان های سلول پایه اتفاق می افتد. همچنین اگر سرطان سلول سنگفرشی زود تشخیص داده شده باشد، بعید است. این اسکن همچنین می تواند به ویژه در صورتی مفید باشد که سرطان پوست غیر ملانومایی روی استخوان تأثیر بگذارد.
اسکن ام‌آرآی
MRI نوعی اسکن است که با استفاده از مغناطیس و امواج رادیویی تصاویر ایجاد می کند. اسکن های ام آر آی تصاویر را از زوایای اطراف بدن تولید می کنند و بافت های نرم را به وضوح نشان می دهند. اسکن MRI همچنین می تواند به نشان دادن اینکه چگونه سرطان ممکن است بر ساختارهای مجاور مانند اعصاب تأثیر بگذارد کمک کند. این به ویژه برای سرطان پوست غیر ملانومایی که مکان هایی مانند چشم یا غدد بزاقی را درگیر کرده است مفید است.
آزمایش‌های تشخیصی سرطان پوست روش‌هایی هستند که برای تشخیص وجود سرطان پوست استفاده می‌شوند. این آزمایش‌ها معمولاً توسط یک متخصص پوست، که پزشکی است که در تشخیص و درمان بیماری‌های پوست تخصص دارد، انجام می‌شود و این پزشک در صورتی که سرطان را تشخیص دهد بیمار را به یک متخصص درمان سرطان پوست ارجاع میدهد.
